اثر تزریق هم زمان آمانتادین و پاروکستین بر اثر تقویت کننده مثبت مورفین در مدل رجحان مکان شرطی (CPP) در موش سوری

افزایش مقدار دوپامین در هسته آکومبنس یک نقش کلیدی در اثرات پاداشی و تقویت کننده مثبت داروهای مورد سو مصرف ایفا می کند. از طرف دیگر، سروتونین سبب تسهیل آزادسازی دوپامین در مغز می شود. هدف این مطالعه، بررسی مصرف هم زمان آمانتادین و پاروکستین بر اثر تقویت کننده مثبت مورفین در مدل رجحان مکان شرطی در موش سوری می باشد.
در این مطالعه تجربی از موش های سوری نر آلبینو نژاد (20 الی 30 گرم) استفاده شد. در این بررسی تست 6 روزه متوالی؛ مشتمل بر سه فاز پیش شرطی، شرطی شدن و بعد شرطی شدن انتخاب گردید. در روز اول بعد از برداشتن دیوارهای کشویی مدت زمان اقامت حیوان در سه بخش جعبه CPP به مدت 10 دقیقه ثبت گردید. بعد از مشخص شدن مکان کم تر ترجیحی و بیشتر ترجیحی، موش ها طی روزهای دوم و چهارم در بخش کم تر ترجیحی به صورت داخل صفاقی مورفین را با دوز 5 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم دریافت نموده و در روزهای سوم و پنجم در بخش بیشتر ترجیحی، نرمال سالین را با دوز 10 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم دریافت کردند. در روز تست یا فاز بعد شرطی شدن، موش ها به جای مورفین، آمانتادین، پاروکستین یا هر دوی آن ها را دریافت نمودند. گروه کنترل به جای داروهای مذکور نرمال سالین دریافت کردند.
نتایج حاصله نشان داد که مورفین در مقایسه با گروه شاهد و به صورت وابسته به دوز (5/2، 5 و10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) به طور معنی داری (P<0.001) سبب القای CPP گردید. گروهی هم که آمانتادین دریافت نمودند (2.5، 5 و 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) فقط دوز 5 و 10 آن در مقایسه با گروه شاهد، به طور معنی داری (به ترتیب P<0.01 و P<0.001) سبب القای CPP شد. پاروکستین در تمام دوزهای مورد مطالعه (5، 10 و 20) سبب القای CPP گردید. مصرف هم زمان آمانتادین و پاروکستین (هر دو با دوز10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری سبب تقویت CPP شبه مورفینی شدند (P<0.001).
داروهای مختلفی که سبب آزادسازی دوپامین در مغز یا افزایش سروتونین می شوند یا با مصرف هم زمان داروهای این دو دسته که باعث تشدید رجحان مکان شرطی شبه مورفینی می شوند، احتمالا می توانند در کاهش برخی علایم محرومیت ناشی از مورفین مورد استفاده قرار گیرند.