شناسایی نوزادگاه های میگوی ببری سبز در آبهای ساحلی استان بوشهر - خلیج فارس

بررسی نوزادگاه های میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) در قالب پروژه تحقیقاتی تدوین گردید و صید میگوهای جوان در آبهای ساحلی استان بوشهر، از تیر ماه 1382 تا اسفند ماه 1383 اجرا گردید. ایستگاه های نمونه برداری در آبهای زیر 10 متر انتخاب و نمونه برداری توسط قایق با موتور 150 اسب بخار و مجهز به تور بیم ترال (beam trawl) با چشمه 10 میلیمتر انجام گردید. میگوهای با اندازه طول کاراپاس کمتر از 15 میلیمتر بعنوان میگوهای جوان مورد بررسی قرار گرفتند. صید و فراوانی میگوی ببری جوان در تعداد اندکی از مناطق کم عمق ساحلی و در حوالی ناحیه جنوبی (مطاف) و میانی (هلیله) مشاهده و حداکثر تعداد میگوهای جوان در ماه های تیر و آذر 1382 و همچنین فروردین و خرداد 1383 بترتیب 596، 24، 43 و 85 عدد محاسبه و ثبت گردید. فراوانی میگوهای جوان در پوشش های گیاهی در مقایسه با بسترهای غیرعلفی بیشتر بود.
یافته های مطالعه حاضر حاوی این حقیقت است که بسترهای کم عمق ساحلی که دارای پوشش گیاهان علفی و جلبکها می باشند (مناطق هلیله و مطاف) ، از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و بایستی تلاش گردد که از توسعه های صنعتی، خسارات ناشی از فعالیت بی رویه صیادی و همچنین آلودگی ها مصون نگه داشته شوند.