بررسی تغییرات مقادیر کورتیزول ، گلوکز و هورمون های جنسی سرم به هنگام حمل مولدین ماهی سفید

در این مطالعه مقادیر کورتیزول، گلوکز، تستوسترون و 17 بتا-استرادیول سرم به هنگام حمل مولدین ماهی سفید در زمانهای مختلف (بلافاصله پس از صید، 10، 20، 30 و 60 دقیقه) تا رسیدن به محل تکثیر در رودخانه گهرباران (فروردین 1385) بین گروه یک (یک مولد در دو لیتر آب) و گروه دو (یک مولد در یک لیتر آب) بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان اولیه کورتیزول بین دو گروه حدودا یکسان بود (34/22± 7/480 و 61/18± 6/476 نانوگرم در میلی لیتر برای گروه یک و دو) و بتدریج با افزایش زمان حمل مولدین، افزایش کورتیزول مشاهده شد بطوریکه در خاتمه، میزان آن در گروه یک به 1± 683 و در گروه دو به 2/11± 3/801 نانوگرم در میلی لیتر رسید (01/0P<). برای گلوکز نیز روند تغییرات مشابه کورتیزول بین دو گروه وجود داشت و با گذشت زمان انتقال، میزان آن افزایش یافت (01/0P<). هورمونهای جنسی نیز روند کاهشی را بسته به زمان و تراکم نشان دادند. مقدار تستوسترون پس از صید در گروه یک و دو بترتیب 2/1± 8/17 و 3/1± 6/18 نانوگرم در میلی لیتر بود ولی در 10 دقیقه اول کاهش معنی داری (01/0P<) نشان داد که تا پایان زمان حمل و نقل نیز ادامه یافت. روند کاهشی در میزان هورمون 17 بتا- استرادیول نیز وجود داشته است. نتیجه مطالعه، افزایش کورتیزول و گلوکز، همچنین کاهش هورمونهای جنسی (پاسخ به استرس) را طی حمل مولدین نشان داد.