ضرورت بازاندیشی آموزش دانشگاهی

اگر بخواهیم دوره های آموزش و انتقال دانش و مهارت را در سطوح تحصیلات عالی تقسیم بندی کنیم به نظر می رسد که سه دوره قابل تمیز باشد: یکم، دوره ای که دانش ها و مهارت ها از طریق استاد به تعدادی انگشت شمار از دانشجویان یا پویندگان علم و فن منتقل می شد و اینان با ره پویی و گرته برداری از رفتارهای استاد مسیر علم آموزی و مهارت های مربوط را دنبال می کردند و تعدادی نیز سرآمد همگان گشته به رتبه استادی و اشتهار می رسیدند. در این دوره استاد الگوی تمام عیار نگرشی و رفتاری بود و به ویژه حکیمان و پزشکان چگونگی رفتار با بیمار و منش های فردی و اجتماعی را به طور مستقیم در چارچوب آموزه ها به شاگردان خویش یاد می دادند...