ارزیابی سازگاری پیوند مرجان خایخ فارس در نقیصه ران خرگوش

از مرجان نواحی مختلف دنیا برای بررسی روند جای گزینی بافت استخوانی استفاده شده است، ولی مرجان خلیج فارس به بررسی نیاز دارد.
مطالعه به منظور ارزیابی سازگاری پیوند مرجان خلیج فارس در نقیصه استخوان ران خرگوش انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1384 در درمانگاه دانشکده دام پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی کرج انجام شد. ابتدا با دریل ارتوپدی، سوراخ هایی به ابعاد 4 میلی متر و عمق 5/1 سانتی متر در ناحیه تروکانتر بزرگ استخوان ران 12 سر خرگوش ایجاد شد. در گروه آزمایش داخل سوراخ ها قطعاتی از مرجان جای گزین شد و در گروه شاهد سوراخ ها خالی باقی ماندند. بلافاصله پس از عمل و در فواصل زمانی 1، 3، 4، 5، 7 و 9 هفتگی از نواحی کار شده رادیوگراف تهیه شد. با گذشت 9 هفته خرگوش ها به روش انسانی و بدون درد معدوم شدند و از کاشت پیوند آنها جهت بررسی هیستوپاتولوژی نمونه برداری شد.
در رادیوگراف های تهیه شده در 9 هفتگی، پیوند در حال جذب شدن و فضای خالی حاصله در حال پر شدن با بافت استخوانی جدید بود. در بررسی هیستوپاتولوژیک، دیو سلول های چندهسته ای در ناحیه کاشت مرجان نفوذ کرده و اسکلت آهکی مرجان به صورت بسیار پیشرونده در حال دژنراسیون و جای گزینی با بافت استخوانی جدید بود. میزان این جای گزینی حدود %40 بود و شواهدی از پس زدن پیوند در هیچ کدام از حیوان ها مشاهده نشد.
نتایج نشان داد که اسکلت آهکی مرجان خلیج فارس می تواند به عنوان جای گزین در بافت های استخوانی جهت تجدید ساختار و داربست استخوانی در اعمال جراحی مطرح باشد.