ترکیبات شیمیایی بزاق پاروتید، میزان پوسیدگی های دندانی و التهاب لثه در تالاسمی ماژور

بیان مساله: تالاسمی ماژور به علت اثرات سیستمیک می تواند موجب تغییر در ترکیبات شیمیایی بزاق گردیده و پوسیدگی های دندانی و التهاب لثه را در این بیماران افزایش دهند.

هدف از این پژوهش، بررسی ترکیبات شیمیایی بزاق، پوسیدگی های دندانی و التهاب لثه در مبتلایان به این بیماری است.
مواد و

در این بررسی تحلیلی، که از گونه ی هم گروهی تاریخی بود، 28 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور (9 دختر و 19 پسر) با میانگین سنی 75/11سال و 60 فرد سالم (20 دختر و 40 پسر) با میانگین سنی 36/11 سال، به عنوان گروه شاهد از نظر شاخص پوسیدگی (DMF) و شاخص لثه‎ای (GI) معاینه شدند. پس از تحریک غده ی پاروتید، ترشحات این غده از هر دو گروه گردآوری گردید و نمونه های بزاق از نظر کلسیم، فسفر، پتاسیم، سدیم و اوره آزمایش شدند. برای واکاوی داده ها از نرم‎افزار SPSS ویرایش سیزدهم و از آزمون های تی و مان ویتنی U استفاده گردید.
یافته ها: میانگین پوسیدگی های دندانی و التهاب لثه در بیماران مبتلا بیشتر از گروه شاهد بود (001/0p<). میانگین غلظت کلسیم و فسفر به گونه ای معنادار در بیماران مبتلا بیشتر از گروه شاهد بود (001/0p<). مقدار میانگین غلظت اوره و سدیم بزاق در بیماران تالاسمی پایین‎تر از گروه شاهد بود (009/0p= و 035/0p=) میزان پتاسیم در هر دو گروه تفاوتی معنادار نداشت (34/0p=).
نتیجه گیری: یافته های این بررسی نشان داد، که میزان پوسیدگی دندان ها، التهاب لثه و کلسیم و فسفر بزاق در بیماران مبتلا بیشتر از افراد سالم بود، ولی میزان سدیم و اوره ی بزاق در بیماران مبتلا، کمتر از افراد سالم و تفاوتی در میزان پتاسیم بزاق در هر دو گروه مشاهده نگردید.