بررسی بیماری های قارچی سطحی و جلدی در مهاجرین افغانی ساکن اردوگاه افاغنه سمنان

زندگی در محیط های پر تراکم مثل اردوگاه ها باعث افزایش شیوع بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های قارچی می شود. بیماری های قارچی سطحی و جلدی شامل گروه وسیعی از بیماری ها است که پوست و ضمایم آن هم چون ناخن و مو را گرفتار می کند. از آن جا که بررسی بیماری های قارچی از نظر بهداشت عمومی در هر منطقه ای از کشور از درجه اهمیت خاص برخوردار می باشد و عدم رعایت نکات بهداشتی و علل مساعد کننده دیگر شیوع آن را در هر جامعه ای به مراتب بیش تر نموده است، لذا برای اولین بار بررسی و مطالعه بیماری های قارچی سطحی و جلدی در اردوگاه مهاجرین افغانی صورت گرفت.
1400 نفر از ساکنین اردوگاه به صورت سرشماری از نظر وجود بیماری های قارچی سطحی و جلدی توسط پزشک مورد معاینه دقیق قرار گرفتند. در این مطالعه 589 نفر مذکر و 811 نفر مونث در گروه های سنی 1 تا 90 سال قرار گرفتند. برای تمامی بیماران، پرسش نامه ای مشتمل بر اطلاعات مورد نیاز تکمیل شد. نمونه ها در پاکت نمونه برداری جمع آوری و در بخش قارچ شناسی دانشکده پزشکی سمنان مورد آزمایش مستقیم و کشت بر روی دو محیط سابارود دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل (SC)، سابارود دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید (SCC) قرار گرفت. از آزمون های آماری کای اسکوئر، فیشر و محاسبه نسبت شانس (Odds Ratio) با فاصله اطمینان 95% در تحلیل داده ها استفاده شد.
شیوع بیماری های قارچی سطحی و جلدی به ترتیب عبارت بودند از: پیتیریازیس ورسیکالر 2.4%، کاندیدیازیس انترتریگو 1.5%، اونیکومایکوزیس و پارونشیا 0.9%، ترایکومایکوزیس آگزیلاریس 0.7%، اریتراسما 0.4%، و درماتوفیتوزیس 0.2%، شیوع پدیکولوز در افراد اردوگاه 1.4% بود.
نسبت بیماری های قارچی سطحی بیش تر از بیماری های قارچی جلدی بوده است. به طوری که 5.4% افراد، مبتلا به بیماری های قارچی سطحی و 2.6% افراد، مبتلا به بیماری های قارچی جلدی بودند. در گذشته بیماری کچلی سر در بین اطفال، به خصوص در نواحی روستایی شیوع فراوانی داشت، خوشبختانه امروزه شیوع آن خیلی کاهش یافته است و بررسی اخیر تایید کننده کاهش این بیماری در بین افراد جامعه می باشد، به طوری که پایین ترین شیوع مربوط به درماتوفیتوزیس (0.2%) می باشد. این مطالعه اهمیت آزمایشات قارچ شناسی را در تشخیص بیماری های قارچی متفاوت، نشان می دهد که می تواند جهت انتخاب روش درمانی موثر مفید باشد. بنابراین انجام آزمایشات قارچ شناسی جهت تمایز و درمان عفونت های درماتوفیتی و غیردرماتوفیتی اونیکومایکوزیز ضروری می باشد.