بررسی تاثیر عوامل تنیدگی زا بر سلامت روان پرستاران شهر سمنان

حرفه پرستاری در صدر مشاغل پر استرس در میان مشاغل بهداشتی و درمانی قرار دارد و عوامل استرس زای شغلی متعددی سلامت روانی شاغلین این حرفه را در معرض خطر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عوامل تنیدگی زا بر سلامت روانی پرستاران شهر سمنان اجرا شد.
جامعه آماری عبارت بود از کلیه پرستاران رسمی بیمارستان های شهر سمنان که 178 نفر بودند و حجم نمونه آماری 80 نفر می باشد، که به صورت طبقه ای تصادفی از سه بیمارستان فاطمیه، امیرالمومنین و شفا انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع هم بستگی بود. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل دو پرسش نامه «سلامت عمومی» (GHQ) که فرم 28 سوالی آن مورد استفاده قرار گرفته است و «فرسودگی شغلی» که شامل 25 گزاره است.
داده های ماخوذ از پرسش نامه ها با استفاده از، ضریب هم بستگی پیرسون و آزمون t برای گروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایجی به شرح زیر به دست آمد:1- بین استرس شغلی و سلامت روانی پرستاران ارتباط معنی داری وجود دارد. 2- تفاوت معنی داری بین سلامت روانی پرستاران زن و مرد دیده نشد. 3- تفاوت معنی داری بین سلامت روانی پرستاران متاهل و مجرد به دست نیامد. 4- بین سابقه شغلی و سلامت روانی پرستاران ارتباط معنی داری وجود دارد.
با توجه به یافته های پژوهش حاضر، پرستاران با استرس های فراوان ویژه شغل پرستاری مواجه هستند و از آن جا که سلامت روان شناختی پرستاران به شکل مستقیم با کیفیت عملکرد آن ها در مراقبت از بیماران در ارتباط می باشد، کاهش استرس های ناشی از شغل پرستاری از طریق مداخلات روان شناختی و محیطی نقش اساسی در افزایش سلامت روانی و به تبع آن افزایش عملکرد شغلی را دارد.