مقایسه ی اثرات سالبوتامول، بکلومتازون استنشاقی بالیدوکائین وریدی در پیشگیری از بروز سرفه ناشی از فنتانیل قبل از اپنداکشن بیهوشی

فنتانیل که یک مخدر مصنوعی می باشد کاربرد گسترده ای در بین متخصصین بیهوشی دارد. تزریق بولوس فنتانیل قبل از اینداکشن بیهوشی در 45-28% از بیماران موجب سرفه می گردد. سرفه ناشی از تزریق فنتانیل همیشه خوش خیم نیست و گاهی به صورت انفجاری بوده و نیاز به اقدامات خاصی دارد. هدف این مطالعه مقایسه اثرات سالبوتامول و بکلومتازون استنشاقی و لیدوکائین وریدی در پیشگیری از سرفه ناشی از فنتانیل قبل از اینداکشن بیهوشی بوده است.
این مطالعه کار آزمایی بالینی در سال 1385 در بیماران بستری در بخش جراحی استخوان بیمارستان قائم (عج) انجام شده است. 320 بیمار که بین 60-20 سال و در کلاس II و I ASA که قرار بود تحت اعمال جراحی ارتوپدیانتخابی قرار گیرند به طور تصادفی به 4 گروه 80 نفری تقسیم شدند. گروه I به عنوان کنترل و گروه II و III و IV به ترتیب سالبوتامول، بکلومتازون استنشاقی و لیدوکائین وریدی دریافت کردند. بدنبال تزریق فنتانیل وریدی (μg/kg 2)بروز سرفه در هر گروه، به صورت خفیف (2-1 سرفه)، متوسط (4-3 سرفه) و شدید (5 ≤ سرفه) ثبت شد.مشخصات فردی، نتایج استفاده از داروها و تعداد سرفه ها در پرسشنامه جمع آوری وبا استفاده از آمار توصیفی پردازش شد..P value کمتر از 05/0 قابل اهمیت در نظر گرفته شد.
بروز سرفه در گروه کنترل 40% و در گروه سالبوتامول، بکلومتازون و لیدوکائین به ترتیب 25/6% و 25/1% و 25/11% بود. بروز سرفه در سه گروه درمانی به طور قابل ملاحظه ای پایین بود با این حال بین سه گروه اختلاف قابل ملاحظه ای وجود نداشت.
تجویز سالبوتامول و بکلومتازون استنشاقی و لیدوکائین وریدی قبل از تزریق فنتانیل موجب کاهش سرفه ناشی از فنتانیل شده و در مواردی همانند پارگی قرینه و افزایش فشار داخل چشم که سرفه کردن بیمار خطرناک است می تواند مفید باشد.