بررسی خصوصیات دموگرافیک و بالینی بیماران بستری مبتلا به اختلال هذیانی

اختلال هذیانی نوعی اختلال روانی نسبتا غیر شایع است که ویژگی اصلی آن وجود هذیانهای سیستماتیزه مداوم بدون سایر، علائم روانپزشکی عمده می باشد.این اختلال همراه با عوارض عمده ای مانند از دست دادن شغل، طلاق وجدائی، آسیب ارتباطات بین فردی وگاه ارتکاب جرم وجنایت می باشد.در سبب شناسی اختلال هذیانی عوامل فرهنگی نقش مهمی دارند. یافته های موجود شیوع، خصوصیات دموگرافیک و علائم بالینی این بیماری را متفاوت گزارش کرده و در کشور ما در مورد خصوصیات دموگرافیک و علائم بالینی وعوارض اختلال هذیانی مطالعات اندکی صورت گرفته است. لذا این مطالعه در بیمارستان رازی تبریز انجام شد.
این پژوهش، از نوع مقطعی است و جامعه آماری آن را 68 بیمار مبتلا به اختلال هذیانی تشکیل دادند که بین سالهای 1378تا1381 با تشخیص اختلال هذیانی در بیمارستان رازی تبریز بستری شده اند. در این پژوهش خصوصیات دموگرافیک وکلینیکی این بیماران بر اساس یافته های پرونده بیمارستانی آنها مورد بررسی قرار گرفته ونتایج این پژوهش با روش های آمارتوصیفی تجزیه وتحلیل شد.
سن بیماران در فاصله 23 تا82 سال قرار داشته و متوسط آن 50 سال بود. اکثر بیماران (5/79%)مذکرو(5/82%)متاهل بودند.شایعترین هذیان یافت شده هذیان گزند وآسیب بود(53%). مهمترین علائم بالینی توهم شنوائی(5/26%) خلق افسرده (5/54%)، افکار دیگر کشی(5/32%)و افکار خود کشی(5/29%) را شامل می شد.
اختلال هذیانی یک اختلال جدی روانپزشکی است. که با آسیبهای روانی- اجتمائی گسترده ای همراه بود. و علائم کلینیکی وسیعی دارد. شایعترین علائم در این مطالعه هذیان گزند و آسیب، حسادت، خلق پایین، افکار خود کشی ودیگر کشی بوده و برخلاف اسکیزوفرنی و اختلالات خلقی در سنین بالا و متاهل ها شیوع بیشتری از خود نشان داد.