بررسی اثرات سمیت سلولی دو گونه گیاهی از جنس گل ابریشم (Caesalpinia)

یکی از کاربردهای مهم گیاهان دارویی، استفاده آن ها به عنوان عوامل سیتوتوکسیک در درمان انواع بدخیمی ها و سرطان ها است. بررسی های مختلفی بر روی گونه های مختلف جنس گل ابریشم شامل بررسی اثرات ضدمیکروبی، ضدالتهابی و ضددردی، ضدتوموری، کاهندگی قندخون، سرکوب کنندگی ایمنی و آنتی اکسیدانی انجام شده است.
بررسی اثرات سمیت سلولی ابریشم مصری و دزدگیر از جنس گیاهی گل ابریشم.
ابتدا گیاهان موردنظر از استان سیستان و بلوچستان جمع آوری و شناسایی شدند. سپس عصاره تام آن ها تهیه شد و آزمون تعیین LC50 با استفاده از لارو آرتمیا سالینا که یکی از آزمون های غربالی برای جداسازی ترکیب های فعال گیاهی است، بر روی آن ها صورت پذیرفت. به کمک این آزمون، بخش هایی از این گیاهان که دارای سمیت سلولی بالایی (LC50 زیر 30 میکروگرم در میلی لیتر) بودند، شناسایی و LC50 فراکسیون کلروفرمی آن ها نیز تعیین شد.
در بین دو گیاه مورد آزمایش، گیاه ابریشم مصری دارای سمیت متوسط بود (LC50 بین 30 و 50 میکروگرم در میلی لیتر) در حالی که عصاره بخش های مختلف گیاه دزدگیر سمیت های متفاوتی از خود نشان دادند و بیشترین سمیت مربوط به عصاره متانولی غلاف میوه گیاه بود. فراکسیون کلروفرمی غلاف میوه گیاه دزدگیر سمیت پایین تری نسبت به عصاره متانولی آن از خود نشان داد.
غلاف میوه گیاه دزدگیر سمیت سلولی بالایی از خود نشان داد و می تواند به عنوان منبعی برای تهیه ترکیب های ضدسرطان جدید به حساب آید. البته انجام آزمون های پیشرفته تر با استفاده از رده های سلولی سرطانی برروی آن ضروری است.