ارزیابی سطح نویز ناشی از دریل کردن و شاکشن کردن حین اعمال جراحی ماستوئید

امروزه مشخص شده است که نویز ناشی از ابزارهای پزشکی که حین اعمال جراحی گوش استفاده می شوند، می توانند موجبات صدمه به سیستم شنوایی را فراهم کنند. با این وجود عامل اصلی این آسیب شنوایی هنوز مورد بحث می باشد. گروهی از محققین نویز ناشی از دریل کردن، برخی دیگر نویز ناشی از ساکشن کردن و عده ای نیز تلفیقی از این دو را دلیل این امر دانسته اند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی ویژگی های آکوستیکی سرفرزها (جهت دریل کردن) و ساکشن های رایج مورد استفاده حین اعمال جراحی ماستوئید بود، تا از این طریق بتوانیم عامل ایجاد کننده مشکلات شنوایی پس از عمل جراحی را شناسایی کنیم.
ارزیابی های این پژوهش در دوحالت استخوان گیجگاهی جسد و حین عمل جراحی انجام شد. ارزیابی اولیه روی10 جسد صورت پذیرفت و طی آن آنالیز شدتی و طیفی سرفرزهای Cutting و Diamond انجام گرفت. در مرحله بعد، میزان شدت ناشی از حالت های «دریل کردن»، «ساکشن کردن» و همچنین «دریل کردن و ساکشن کردن همزمان» از 15 بیمار که تحت عمل ماستوئیدکتومی قرار گرفته بودند ثبت گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری و با در نظرگرفتن سطح معنا داری 05/0 صورت پذیرفت سطح نویز ایجاد شده حین دریل کردن در محدوده dB SPL 95-83 قرار داشت که این میزان با توجه به نوع سرفرز تغییر می کرد. سرفرزهای Cutting در مقایسه با سرفرزهای Diamond نویز بیشتری را تولید می نمودند.میانگین میزان شدت «ساکشن کردن» حین عمل بین dB SPL 45/77 تا dB SPL 65/78 (با سر ساکشن های کوچک کمتر از 5/2 میلیمتر) تغییر می کرد.متوسط سطح شدت «دریل کردن» به هنگام انجام عمل جراحی معادل dB SPL 14/87 و در زمان«ساکشن کردن و دریل کردن همزمان» برابر با dB SPL 26/ 86 بود. مقایسه سطح شدت نویز حاصله بین دریل کردن بر سطح جسد و هنگام عمل جراحی از نظر آماری معنادار نبود (05/0p>).
یافته های این پژوهش نشان داد که عامل اصلی ایجاد نویز بالا در عمل ماستوئیدکتومی دریل کردن بر سطح جمجمه (و نه ساکشن کردن) می باشد که این عامل به هنگام بهره گیری از سرفرزهای Cutting بارزتر می باشد. از سویی دیگر دریل کردن می تواند منجر به ایجاد سطوح شدتی بالایی گردد که قرار گیری در معرض چنین اصواتی می تواند سبب بدتر شدن آستانه های شنوایی بیماران گردد.