معرفی نشانگرهای ژنتیکی برای شناسایی و جداسازی چهار گونه از خانواده گیش ماهیان خلیج فارس و دریای عمان به روش PCR-RFLP

به منظور معرفی نشانگرهای ژنتیکی چهارگونه از خانواده گیش ماهیان، 326 نمونه شامل 78 عدد حلوا سیاه (Parastromateus niger) ، 85 عدد سارم دهان بزرگ (Scomberomorus comersoniannus) ، 78 عدد پرستوی هندی (mookalee Trachionotus) و 85 عدد گیش ریز (Caranx para) جمع آوری گردید و DNA آنها به روش فنل-کلروفرم استخراج گردید. سیتوکروم b به کمک دستگاه Thermal cycler ((PCR تکثیر و محصول نهایی Pbp1105 تعیین گردید. در این تحقیق از 27 آنزیم DNAase برای هضم استفاده شد که 8 آنزیم Bam HI، Alw 26I، Rsa I، Mbo I، Alu I، Hinf I، Dpn I و Dde I برای قطع محلهای روی ژن استفاده شدند و از بین آنها آنزیمهای Alu I، Hinf I و Mbo I تفاوتهای ژنتیکی بین گونه ای (Polymorphism) را نشان دادند و سایر آنزیمها الگوی مشابهی را به نمایش گذاشتند. انواع هاپلوتیپ در چهار گونه مورد مطالعه عبارتند بودند از برای حلوا سیاه هاپلوتیپ BAA، پرستو هندی هاپلوتیپ AAB ، گیش ریز هاپلوتیپ ABA و سارم دهان بزرگ هاپلوتیپ ACA بدست آمد و تبارنگار نیز این چهار گونه را کاملا از هم جدا نشان داده است به نحوی که می توان هر یک از هاپلوتیپ های مذکور را بعنوان نشانگر ژنتیکی برای شناسایی آنها معرفی نمود.