بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت تاسماهی روسی (Acipenser gueldenstaedtii) شمال خزر (رودخانه ولگا) و خزر جنوبی (آبهای ایران و ترکمنستان) با استفاده از روش میکروستلایت

در این مطالعه ساختار ژنتیک جمعیت تاسماهی روسی دریای خزر با استفاده از روش میکروستلایت مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 28 نمونه از مولدین تاسماهی روسی از رودخانه ولگا (در جوار کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری برتیولسکی، آستراخان - روسیه) و 42 نمونه از خزر جنوبی (آبهای ایران و ترکمنستان) جمع آوری و سپس 2 گرم از باله دمی آنها در الکل اتیلیک 96 درصد قرار داده شد و به آزمایشگاه ژنتیک مولکولی انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان (رشت) انتقال داده شد. DNA ژنومی با استفاده از روش فنل- کلروفرم استخراج گردید. کمیت وکیفیت DNA با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز تعیین گردید. واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) با استفاده از 8 جفت آغازگر میکروستلایت صورت گرفت و محصول آن روی ژل پلی اکریل آمید 6 درصد الکتروفورز و سپس با نیترات نقره رنگ آمیزی شد. پس از شمارش و اندازه‏ گیری آلل ها، کلیه پارامترهای ژنتیک جمعیت با استفاده از برنامه GenAlex محاسبه و رابطه فیلوژنی بین نمونه ها با استفاده از نرم افزار TFPGA رسم گردید. در این بررسی حداقل 10 و حداکثر 21 آلل در هر لوکوس مشاهده شد و میزان هتروزیگوسیتی مشاهده شده بین 50/0 تا 96/0 و مورد انتظار بین 74/0 تا 90/0 و بطور میانگین 68/0 بود. میزان تعادل هاردی واینبرگ در بین نمونه ها در جایگاه Ls-19 ،Ls-39 در تعادل و در سه جایگاه دیگر انحراف از تعادل را نشان دادند. شاخص Fst بین نمونه های ولگا و خزر جنوبی 03/0 و میزان شباهت بین نمونه ها در حد 66/0 و فاصله ژنتیکی در حد 41/0 بود. نتایج این بررسی نشان داد که بین نمونه های تاسماهی روسی مناطق مختلف خزر جنوبی اختلاف معنی داری وجود ندارد (P> 0. 05) ولی بین نمونه‏ های تاسماهی روسی خزر جنوبی با تاسماهی روسی رودخانه ولگا اختلاف معنی‏ داری وجود دارد (Rst=0. 06 ،P< 0. 01). با توجه به نتایج بدست آمده می‏ توان اعلام نمود که احتمالا جمعیت تاسماهی روسی رودخانه ولگا به مناطق جنوبی دریای خزر مهاجرت نکرده و تاسماهی روسی خزر جنوبی، جمعیت مستقل از تاسماهی روسی رودخانه ولگا را تشکیل می دهد.