بررسی اثرات پراکسید هیدروژن در کنترل عفونت های قارچی تخم ، درصد تخم گشایی و ناهنجاری لارو قزل آلای رنگین کمان

این تحقیق با هدف تعیین کارآیی پراکسید هیدروژن در کنترل ساپرولگنیازیس تخم قزل آلا در شرایط شمال ایران انجام شد. بخشی از طرح تحقیق مشابه کارهای انجام شده قبلی در سایر کشورها بوده، اما بواسطه تفاوت مناطق جغرافیایی و تفاوتهای احتمالی در جنس و گونه های قارچهای بیماریزا، نتایج متفاوت از کاربرد داروها دور از انتظار نیست. بخش عملی این تحقیق در کارگاه تکثیر و پرورش آزاد ماهیان شهید باهنر کلاردشت از آبان تا بهمن 1382 طی مدت 3 ماه انجام شد. پس از تخم کشی از 18 مولد، تخمها با اسپرم مولدین نر لقاح داده شدند. سپس تخمها به مدت حدودا یک ساعت در داخل تشتک (در محیط بدون نور) قرار داده شدند تا آب جذب کنند. سپس با استفاده از پیمانه مدرج و شمارش حجمی تخمها، تعداد 1000 تخم قزل آلا در سینی هر تراف ریخته شد (هر تراف شامل سه سینی و هر تیمار هم شامل سه تکرار بود). 48 ساعت پس از لقاح تیمار دارویی آغاز شد. تیمار دارویی پراکسید هیدروژن (35 ماده فعال) با غلظت 500، 750
و 1000 میکرولیتر بر لیتر به مدت 15 دقیقه در روزهای متوالی (یک روز در میان) تا روز هفتم صورت گرفت و از روز هفتم تا چهاردهم (70 تا 140 درجه روز) دارو درمانی بدلیل حساسیت تخم متوقف شده و از روز پانزدهم دوباره دارو درمانی تا چهار روز قبل از تفریخ صورت گرفت. تیمار دارویی با سبز مالاشیت هم در غلظت 5/1 میلی گرم در لیتر (غلظت متعارف کارگاه) بصورت متوالی تا چهار روز قبل از تفریخ انجام شد. در این تحقیق، تیمار شاهد بدون بکارگیری دارو در نظر گرفته شد.
در جمع بندی نتایج با در نظر گرفتن تاثیر مثبت پراکسید هیدروژن بر بازماندگی و درصد تفریخ می توان آن را داروی مناسبی برای بکارگیری در کنترل بهداشتی کارگاه های تکثیر قزل آلا دانست. هر چند اثر قارچ کشی پراکسید هیدروژن در مقایسه با سبز مالاشیت کمتر است، کم زیان بودن آن برای کاربران و محیط زیست نکته قابل توجه دیگری برای این ماده محسوب می گردد.