بررسی اثر استرس محدودیت حرکتی موشهای آبستن نژاد ویستار بر پارامترهای خونی فرزندان نر آنها در 60 روزگی

اثر اعمال استرس در زمان جنینی بر اندامهای در حال شکل گیری در دراز مدت در زمان تولد و بعد از آن در طول حیات دیده می شود. با توجه به حساسیت عملکرد مراکز خونساز جنینی، در این تحقیق اثر استرس محدودیت حرکتی بر موشهای آبستن نژاد ویستار مورد ارزیابی قرار گرفته است.
موشهای حامله به چهار گروه تقسیم شدند. گروه شاهد یا موشهای حامله ای که در زمان حاملگی استرسی بر آنها وارد نمی شد و سه گروه آزمایشی 1 و 2 و3 که به ترتیب از روز 8 تا 21، روز 8 تا 17 و روز 17 تا21حاملگی تحت استرس محدودیت حرکتی قرار می گرفتند. پارامتر های خونی فرزندان نر 60 روزه متولد شده از موشهای حامله گروه شاهد و گروه های آزمایشی تحت شرایط آزمایشگاهی مناسب بررسی شد.
بررسی پارامترهای خونی نشان می دهد که: تعداد گلبولهای سفید خون فرزندان نر 60 روزه گروه های آزمایشی 1 و 3 نسبت به گروه شاهد کاهش معنی دار داشته است و در گروه های آزمایشی نسبت به گروه شاهد کاهش در درصد گرانولوسیت هاو افزایش معنی دار در درصد لنفوسیت ها مشاهده شد. استرس قبل از تولد همچنین بطور معنی داری تعداد گلبولهای قرمز خون گروه های آزمایشی 1 و 2 را نسبت به گروه شاهد افزایش داد. تعداد پلاکت های خون گروه آزمایشی 1 نسبت به گروه شاهد افزایش، در حالی که هموگلوبین کاهش معنی داری نشان داد. همچنین استرس محدودیت حرکتی موجب تغییراتی در اندیسهای گلبول قرمز: (MCV،MCH وMCHC) شده است.
استرس محدودیت حرکتی بر عملکرد سیستم ایمنی و خونسازی در زمان جنینی اثر می گذارد که در دراز مدت بصورت تغییر در پارامترهای خونی بعد از تولد مشاهده شده است.