بررسی بروز انکو پروتئین TP53در کارسینوم موکواپی درموئید غدد بزاقی و ارتباط آن با Grading

موکواپیدرموئید کارسینوما شایعترین بدخیمی غدد بزاقی است. این تومور از پتانسیل بیولوژیک متنوعی برخوردار است، لذا آن را به دو گروه یکی با رفتار بدخیم و دیگری با رفتار خوش خیم و پیش آگهی خوب تقسیم می کنند. در این مطالعه سعی شده است میزان بروز انکوپروتئین TP53به عنوان فاکتور مهم ژنتیک در چرخه سلولی و ارتباط آن با گریدهای مختلف موکواپیدرموئید کارسینوما مورد بررسی قرار گیرد.
در این مطالعه تحلیلی گذشته نگر، 22 نمونه بلوک پارافینی موکواپیدرموئید کارسینوما گردآوری و به روش H&Eرنگ آمیزی شد. سپس هر نمونه با اتکاء به معیارهای هستیولوژیک، درجه بندی گردید و در سه گروه Low grade، Intermediate gradeو High gradeدسته بندی شد. از هر بلوک برش جدید تهیه و به روش ایمونوهیستوشیمی TP53رنگ آمیزی شد و تحت بررسی قرار گرفت. سپس ارتباط مابین دو روش از نظر آماری به روش Kendall تحت تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 7 نمونه از بافت غدد بزاقی نرمال بعنوان گروه کنترل انتخاب شد.
تمامی نمونه های گروه شاهد از نظر TP53منفی و % 2/68 گروه موکواپیدرموئید کارسینوما مثبت ارزیابی شد. و ارتباط معنی داری بین گرید هیستولوژیک تومور و میزان رنگ پذیری TP53مشاهده شد.
به موازات افزایش درجه هیستولوژیک کارسینوم موکواپیدرموئید غدد بزاقی، میزان و شدت بروز مارکر TP53افزایش می یابد و می توان از این تکنیک در تعیین رفتار بیولوژیک تومور و پیش آگهی بیمار استفاده کرد.