بررسی شیوع اختلالات گیجگاهی فکی و عوامل مرتبط با آن در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی آزاد اسلامی تهران در سال 1384

با توجه به شیوع نسبتا بالای اختلالات گیجگاهی فکی (TMD)و نیز موثر بودن عوامل مختلف در بروز آن، این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوعTMD و عوامل مرتبط با آن در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی آزاد اسلامی تهران در سال 84 انجام شد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی برروی261 نفر از مراجعین به دانشکده دندانپزشکی آزاد اسلامی تهران در سال 84 انجام شد. تمام نمونه ها از لحاظ عوامل مرتبط با TMDدر قالب 3 فرم بررسی شدند. داده های تحقیق استخراج و طبقه بندی شدند و با آزمون آماری کای دو ارزیابی گردیدند.
میانگین سنی افراد مورد بررسی 4/12±34 سال بود.89 نفر (1/34%) ازمراجعین مبتلا به TMDبودند که 19% مذکر و 81% مونث بودند. میان همه عوامل مورد مطالعه مرتبط با TMD(سن- جنس- عادات پارافانکشنال- تروما- درمان ارتدنسی- بی دندانی خلفی- اضطراب و افسردگی) اختلاف معنی داری یافت شد (05/0P<). اما میان نوع اکلوژن و TMDاختلاف معنی داری دیده نشد.
در جمعیت مورد بررسی شیوع TMDنسبتا بالا بود. میان تمام عوامل مورد مطالعه مرتبط با TMD، بجز نوع اکلوژن، رابطه معنی داری وجود داشت. با توجه به عوارض شناخته شده این اختلال و تناقضات گسترده، بررسی اتیولوژی این عارضه توصیه می گردد.