بررسی شیوع برخی از علل بروز اختلالات مفصل گیجگاهی فکی در گروهی از زنان مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی مشهد

شواهد متعدد حاکی از شیوع بیشتر اختلالات مفصل گیجگاهی در زنان است. در این مطالعه به بررسی برخی از عوامل ایجاد کننده اختلال در مفصل گیجگاهی فکی در بین زنان مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی مشهد پرداخته شده است.
در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 25 زن مبتلا به Clickingمفصل و 19 زن مبتلا به MPDو 17 زن نیز که فاقد هر نوع اختلال در TMJبودند به عنوان گروه کنترل به صورت تصادفی از بین مراجعین به دانشکده دندانپزشکی انتخاب شدند. کلیه زنان مورد مطالعه در محدوده سنی 40-18 سال قرار داشتند. هر دو گروه، مورد معاینه کامل سیستم جونده قرار گرفته و عوامل احتمالی بروز اختلال در TMJمانند تداخلات اکلوزالی در حرکات خارج مرکزی، اعمال پارافانکشنال شامل BruxismوClenching، میزان هورمونهای جنسی استرادیول و پروژسترون خون بررسی گردید.اطلاعات بدست آمده مورد آنالیز آماری از نوع کروسکال- والیس و کای دو با نرم افزار SPSSقرار گرفت.
بین گروه بیمار و سالم از نظر میانگین سطح استرادیول و پروژسترون خون اگر چه اختلافوجودداشت،ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. ولی بین دو گروه بیمار و سالم از نظر وقوع عادات پارافانکشن اختلاف معنی دار بود (001/0(P<. بین دو گروه از نظر شیوع تداخلات دندانیدر حرکات خارج مرکزی نیز تفاوت معنی داری وجود نداشت (098/0(P=.
ابتلاء به عادات پارافانکشن مانند Bruxismو Clenchingاز عوامل مهم ایجاد کننده اختلال در مفصل گیجگاهی فکی در زنان این مطالعه بود و پس از آن تداخلات دندانی در رتبه دوم اهمیت قرار داشت. ارتباطی بین تغییرات هورمونی و شیوع TMDدر زنان مورد مطالعه در این تحقیق وجود نداشت.