مقایسه فورازولیدون با تتراسیکلین در رژیم چهار دارویی درمان هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به سوء هاضمه

ریشه کنی هلیکو باکتر پیلوری نقش مهمی در درمان زخم پپتیک و سوهاضمه دارد. رژیمهای متعددی جهت درمان ریشه کنی این ارگانیسم پیشنهاد گردیده است. به دلیل مقاومت نسبتا بالای ارگانیسم نسبت به مترونیدازل در ایران، داروهای دیگری بعنوان جایگزین پیشنهاد شده اند. در این مطالعه فورازولیدون در مقایسه با تتراسیکلین در رژیم چهار دارویی مورد بررسی قرار گرفته است.
در این کارآزمایی بالینی 109 بیمار مبتلا به سوهاضمه با عفونت هلیکو باکتر پیلوری که از شهریور تا اسفند 1383 به کلینیک داخلی بیمارستان خاتم الانبیائ زاهدان مراجعه نمودند بطور تصادفی در دو گروه درمانی قرار گرفتند. بیماران گروه اول بمدت 2 هفته امپرازول20 میلی گرمی هر 12 ساعت، بیسموت ساب سیترات200 میلی گرم هر6 ساعت، آموکسی سیلین 1000میلی گرم هر 12ساعت و فورازولیدن 100 میلی گرم هر 12 ساعت (رژیمOAB-F) وگروه دوم تتراسیلکین 500 میلی گرم هر 12 ساعت به جای فورازولیدون (رژیم OAB-T) به همان مدت دریافت کردند.
49 بیمار در گروه OAB-F و 51 بیمار در گروه OAB-T مطالعه را به پایان رساندند. میزان ریشه کنی هلیکو باکتر پیلوری بر اساس منفی شدن آنتی ژن مدفوعی در گروه OAB-F وOAB-T در پایان هفته چهارم بترتیب 7/85 و4/80 درصد بود.
رژیم درمانی حاوی فورازولیدون (OAB-F) در ریشه کنی هلیکو باکتر پیلوری موثر و با توجه به ارزان و در دسترس بودن داروی فورازولیدون، رژیم قابل قبولی در درمان هلیکو باکتر پیلوری در ایران می باشد.