بررسی تاثیر تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست در کنترل درد پس از عمل سزارین

تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (تنس) یکی از روش های غیر دارویی تسکین درد است.مکانیسم اثر این روش بر اساس تئوری کنترل دریچه ای درد قابل توجیه است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست بر میزان درد پس از عمل سزارین بوده است.
این پژوهش کارآزمایی بالینی که بر 72 بیمار تحت عمل سزارین، بستری در بخش جراحی زنان بیمارستان افضلی پور کرمان در سال 1385 انجام شد، نمونه ها به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شده که در گروه مورد جهت تسکین دردازتنس ودرگروه شاهداز پلاسبوتنس استفاده شد. شدت درد بیماران قبل و بعد از مداخله توسط مقیاس بصری سنجش درد و زمان درخواست اولین مسکن تا 4 ساعت پس از مداخله در دو گروه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. ویژگی های فردی و نتایج شدت درد بر مبنای مقیاس بصری سنجش درد (VAS)[1] در پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات به دست آمده، به وسیله نرم افزار آماری SPSS[1]و با استفاده از آزمون آماری تی، آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون رتبه ای، من ویتنی یو، کروسکال والیس و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج پژوهش نشان داد میانگین شدت درد در گروه مورد و شاهد بعد از مداخله به ترتیب 78/3 و 61/6 بود (0001/0p=). تفاوت میانگین شدت درد قبل وبعداز مداخله درگروه تنس با تفاوت 52/2 ودرگروه پلاسبوتنس با تفاوت 22/0 معنی دار بود (0001/0p=). همچنین91 درصد بیماران در گروه مورد دردشان کاهش یافته بود (0001/0p=).
یافته های پژوهش حاکی از این است که بیماران در زمان استفاده از تنس درد کمتری را نسبت به استفاده از پلاسبوتنس احساس نموده اند، لذا تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست، در کاهش درد ناشی از عمل سزارین موثر بوده و می توان آن را به عنوان یک روش موثر و بی خطر، جهت کاهش درد پس از عمل سزارین پیشنهاد نمود.