بررسی شیوع نقایص تکاملی مینا در دانش آموزان 13 - 11 ساله ساکن رشت

تغییر نمای طبیعی و شفاف مینا با عنوان آسیب تکاملی مینا توصیف می شود. این آسیب ها دندان ها را از نظر زیبایی و همین طور استعداد به پوسیدگی متأثر می کند که بارزترین آن بروز لکه های مات است که در هنگام تکامل جوانه های دندان اتفاق می افتد و از نظر ظاهر ناخوشایند است. علل ضایعات مینا موضعی یا سیستمیک است.
بررسی شیوع نقص تکاملی مینا در دندان های دائمی دانش آموزان 11 تا 13 ساله ساکن رشت است.
این تحقیق به صورت توصیفی مقطعی و با نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای در 578 دانش آموز(286 پسر و 292 دختر) مدرسه های رشت با دامنه ی سنی 11 تا 13 ساله انجام شده است(سال 1382).
آسیب های مینا با استفاده از شاخص DDE (Developmental Defect of Enamel) بدون در نظرگرفتن علت بروز و برحسب شکل ظاهری تقسیم بندی شد. نتایج بر اساس آزمون کای دو آنالیز شد. در بررسی پوسیدگی از شاخص DMFT استفاده شد.
1 –8/59% افراد حداقل یک دندان مبتلا داشتند که بیشتر مربوط به سطح لبیال دندان 21 بود.
2- میانگین DMFT 05/2 ± 01/2 بدست آمد. 3- براساس آزمون کای دو اختلاف سنی و جنسی معنی داری از نظر ضایعات مینا وجود نداشت.
حداقل نیمی از دانش آموزان معاینه شده دچار نوعی آسیب مینا بودند که در دندان های قدامی بیش از خلفی وجود داشت و احتمالا به علت مدت طولانی تر تکامل این دندان ها باشد.