گزارش یک مورد ازتشکیل تنه مشترک اعصاب هیپوگلوس و واگوس در درون غلاف کاروتید

فلج دوره ای ناشی از هیپوکالمی دو نوع خانوادگی و ثانویه دارد. در نوع خانوادگی، نقص ژنی کانال کلسیم باعث حمله های فلج دوره ای اندام ها می شود. این نوع فلج معمولا خوش خیم بوده و با افزایش سن از شدت و تعداد حمله ها کاسته می شود. در نوع ثانویه، معمولا یک بیماری زمینه ای مانند پرکاری تیروئید یا هیپرآلدسترونیسم اولیه وجود دارد و معمولا حملات فلج طولانی تر بوده و در فواصل آنها نیز ممکن است بیمار از ضعف شکایت داشته باشد.
معرفی بیمار: بیمار مردی 38 ساله است که به علت درد ناحیه کمر، احساس کرختی و بی حسی در کناره پشتی خارجی ران ها و احتباس ادراری مراجعه کرده بود. سابقه گرفتگی و کرامپ در ماهیچه های ساق پا، چند نوبت فلج هیپوکالمی، پر نوشی، پر ادراری و افزایش فشار خون را ذکر می کرد.
بیمار بستری شد و در بررسی متاستاز مهره با منشأ آدنوکارسینوم آدرنال تشخیص داده شد که سبب فشردگی بخش پائینی نخاع و ریشه های نخاعی(کونوس مدولاریس) شده بود.
در بیماران دچار فلج دوره ای هیپوکالمی که بیشتر در نوجوانی یا جوانی مراجعه می کنند، همواره باید به فکر بیماری های زمینه ای باشیم، به ویژه در مواردی که سابقه فامیلی وجود نداشته باشد. در این صورت با تشخیص بموقع می توان علاوه بر کنترل حملات هیپوکالمی، به پیشگیری و درمان عوارض بیماری زمینه ای نیز پرداخت.