تعیین مقاومت استرپتوکوک پنومونیه به دو داروی پنی سیلین و سفتریاکسون به روش E-test

پنوموکوک از شایعترین باکتری های گرم مثبت مولد عفونت در انسان است و متاسفانه مقاومت پنوموکوک نیز مانند سایر باکتری ها روز به روز در حال افزایش است. با توجه به اینکه تحقیق مفیدی در خصوص میزان مقاومت پنوموکوک به سفتریاکسون (حداقل در استان اصفهان) با روش E-test صورت نگرفته است مطالعه فوق می تواند پایه ای برای سایر مطالعات بعدی جهت سنجش افزایش یا کاهش میزان مقاومت پنوموکوک محسوب گردد.
این مطالعه بصورت cross-sectional و آینده نگر در سال 1385 بر روی 98 نمونه استرپتوکوک پنمونیه جدا شده از نمونه های بالینی افراد مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا(س) انجام شده و سپس MIC (Minimal Inhibitory Concentration) آنتی بیوتیکهای سفتریاکسون و پنی سیلین بر روی ارگانیسمها به روش E-Test مشخص گردید. کنترل کیفی با استفاده از پنوموکوک ATCC49619 انجام شد. اطلاعات پس از ویرایش و ورود به رایانه توسط نرم افزار SPSS نسخه 13 و WHONET-5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
این مطالعه بر روی 98 نفر با محدوده سنی بین 5 تا 10 سال انجام گردید. در میان نمونه ها 47% مونث و 53% مذکر می باشند. نمونه های تحت بررسی 55% از نمونه حلق افراد سالم، 20% از CSF، 5/16% از خون، 3% از مایع پلور، 3% از گوش (بیماران با اوتیت)، 02/1% (1 نفر) از آبسه و 02/1% (1نفر) از زخم میباشد. پنوموکوکهای جدا شده حدود 30% حساسیت به پنی سیلین از خود نشان دادند در حالیکه MIC سفتریاکسون برای موارد غیر مننژیت (non CNS) در حدود 90% حساسیت و این MIC برای مننژیت (CNS) با توجه به نفوذ کمتر دارو، 5/81% حساسیت می باشد.
پنی سیلین داروی موثری جهت پوشش پنوموکوک حتی در کودکان نمی باشد ولی با توجه به موثر بودن سفتریاکسون این دارو در مواردی که در ابتدای مراجعه بیمار، شک به پنوموکوک وجود دارد به تنهایی مناسب است.