بررسی وضعیت سطح ریبوفلاوین ادرار در کودکان دبستانی شهرستان رفسنجان در سال های 1382و 1383

کمبود ریبوفلاوین از شایع ترین اختلالات تغذیه ای و از فاکتورهای موثر بر رشد فیزیکی کودکان است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی وضعیت تغذیه ای این ویتامین و ارتباط آن با نمایه های تن سنجی دانش آموزان پایه اول و دوم دبستان شهرستان رفسنجان اجرا شد.
در این مطالعه مقطعی دانش آموزان به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر از قبیل سن، جنس، سطح سواد والدین و... در پرسشنامه ثبت شد. وزن، قد و ریبوفلاوین ادرار اندازه گیری شد. نمایه های تن سنجی با استفاده از زیر مجموعه (Nutrition) Nut نرم افزار Epidemiology- version 6.0 مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین ارتباط بین متغیرهای کیفی از آزمون مجذور کای، تعیین همبستگی بین سطح ریبوفلاوین ادرار و نمایه های تن سنجی از ضریب همبستگی پیرسون و برای مقایسه میانگین ریبوفلاوین ادرار و نمایه های تن سنجی از آزمون t استفاده شد.
نیمی از کودکان مورد مطالعه به کمبود شدید تا متوسط ریبوفلاوین مبتلا بودندکه در دختران شایع تر از پسران بود (005/0>p). هم چنین تفاوت معنی دار آماری بین میانگین نمایه های قد برای سن و وزن در پسران و دختران مشاهده شد (003/0>p و 045/0>p).
کمبود ریبوفلاوین به ویژه در دختران دبستانی یک مشکل جدی درشهرستان رفسنجان محسوب می شود.