بررسی آزمایشگاهی تاثیر تراشه های خرده آسفالت بر روی خصوصیات قیر و مخلوط های آسفالتی گرم

محدودیت منابع و مصالح سنگی مرغوب و قیر، حل معضلات زیست محیطی ناشی از تولید تراشه های خرده آسفالت و فواید اقتصادی سبب بهره برداری مجدد از مصالح موجود در صنعت روسازی شده است. روش بازیافت گرم مخلوط های آسفالتی، یکی از روش های مناسب برای ترمیم، بهسازی و بازسازی روسازی های آسفالتی است در این روش رویه های آسفالتی که دچار خرابی و فرسودگی شده اند از سطح راه تراشیده شده ودر ترکیب مخلوط های آسفالتی جدید استفاده می شوند. بنابراین لازم است برای تشخیص عملکرد مناسب مخلوط های آسفالتی حاوی تراشهای خرده آسفالت تحقیقات بیشتری انجام شود. با توجه به این که قیر موجود درتراشه های خرده آسفالت، در طی مدت اجرا و همچنین مدت خدمت دهی، به دلیل واکنش با اکسیژن هوا به تدریج فرسوده و سخت می شوند، بنابراین بررسی قیر ترکیبی(قیر تراشه های خرده آسفالت و قیر جدید) مخلوط های آسفالتی حاوی تراشهای خرده آسفالت ضروری و مهم است.
در این پژوهش خصوصیات قیرمخلوط های آسفالتی گرم حاوی درصدهای مختلف تراشه های خرده آسفالت (0، 25، 50، 75، 100 درصد)، پس از عمل بازیابی با آزمایش هایی نظیر درجه نفوذ، نقطه نرمی، خاصیت انگمی و کند روانی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین از آزمایش هایی نظیر مارشال و مقاومت کششی غیر مستقیم جهت بررسی مخلوط های آسفالتی استفاده شده است.
نتایج آزمایش های انجام شده نشان دادند قیر موجود در تراشه های خرده آسفالت نسبت به قیر اولیه ای که در تهیه مخلوط های آسفالتی بکار رفته است، به طور قابل ملاحظه ای سخت شده است. همچنین قیر مخلوط های آسفالتی بدون تراشه های خرده آسفالت در هنگام ساخت نسبت به قیر اولیه مورد استفاده سخت شده است. با توجه به نتایج آزمایش های انجام شده مشخص شد که افزایش تراشه های خرده آسفالت به مخلوط های آسفالتی موجب سختی قیر جدید مورد استفاده در تهیه مخلوط ها می شوند و در مخلوط هایی که حاوی درصد بیشتری از تراشه های خرده آسفالت هستند، خصوصیات قیر ترکیبی (قیر خرده آسفالت و قیر جدید) مشابه خصوصیات قیر تراشه های خرده آسفالت مورد استفاده است. همچنین با افزایش مقدار تراشه های خرده آسفالت در مخلوط های آسفالتی، استحکام مارشال و مقاومت کششی غیر مستقیم مخلوط های آسفالتی افزایش می یابد.