اثر سرمایه گذاری دولت در زیرساخت حمل و نقل بر سرمایه گذاری بخش خصوصی و رشد اقتصادی در ایران

هدف از این مطالعه، بررسی اثر سرمایه گذاری دولت در زیرساخت حمل و نقل بر سرمایه گذاری بخش خصوصی و رشد اقتصادی ایران است. در این مطالعه، با توجه پژوهش های انجام شده در کشورهای در حال توسعه، از مدل شتاب انعطاف پذیربرای تابع سرمایه گذاری بخش خصوصی و از الگوی رشد سولو همراه با تعدیلاتی برای رشد اقتصادی استفاده شده است. متغیر سرمایه گذاری در زیرساخت حمل و نقل از عوامل تعیین کننده موجودی مطلوب (*k) در مدل سرمایه گذاری بخش خصوصی در نظر گرفته شده است. در مدل رشد، دو متغیر سرمایه گذاری دولت در بخش حمل و نقل و سایر بخش ها به عنوان یکی از نهاده های تولید در کنار نیروی کار و سرمایه گذاری خصوصی وارد تابع تولید شده است. در تخمین مدل سرمایه گذاری از روش متغیر ابزاری و در مدل رشد از روش OLS استفاده شده است. نتایج برآورد مدل های مذکور طی سالهای 1338 الی 1382 نشان می دهد که رابطه قوی بین سرمایه گذاری در زیرساخت حمل و نقل و سرمایه گذاری بخش خصوصی وجود دارد. همچنین با توجه به کشش مثبت به دست آمده برای سرمایه گذاری در حمل و نقل، سرمایه گذاری در این زیرساخت اثر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی کشور دارد. با در نظر گرفتن نتایج حاصله، افزایش سرمایه گذاری دولت در زیرساخت حمل و نقل پیشنهاد می شود