بررسی تغذیه طبیعی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)

بررسی رژیم غذای طبیعی تاسماهی ایرانی بر روی دستگاه گوارش 52 عدد ماهی که بوسیله تور ترال از 85 ایستگاه در اعماق 2 تا 100 متری در فصول تابستان و زمستان 1385، در سواحل جنوبی دریای خزر در 3 استان گیلان، مازندران و گلستان صید شدند، انجام گردید. وزن متوسط نمونه ماهیان 1± 8/332 گرم و طول کل آنها 1± 7/37 سانتیمتر بود. در این مطالعه در محتویات دستگاه گوارش تاسماهی ایرانی تعداد 11 نوع ماده غذایی شامل گاو ماهیان (Gobiidae) ، مایسیده (Mysidae) ، گاماروس (Gammaridae) ، نرئیس (Nereidae) ، آمفارتیده (Amphartidae) ، سودوکومائیده (Pseudocumidae) ، شگ ماهیان (Clupeidae) ، سوزن ماهیان (Syngnathidae) ، اسکروبیکولاریده (Scrobicularidae) ، حشرات (Insect) وکاردیده (Cardiidae) شناسایی گردید. بیشترین فراوانی در استانهای گیلان، گلستان و مازندران بترتیب مربوط به گاو ماهیان (Gobiidae) و آمفارتیده (Ampharetidae) بود. بیشترین تنوع غذایی در استان مازندران با 9 نوع ماده غذایی و کمترین تنوع غذایی در استان گلستان با 4 نوع ماده غذایی، مشاهده شد. اگرچه کرمهای پرتار (Nereidae) ، بیشترین تراکم موجودات کفزی (49 درصد) را در سواحل جنوبی دریای خزر بخود اختصاص داده اند اما نرئیده از لحاظ اهمیت غذایی در رده دوم و سوم در رژیم غذایی تاسماهی ایرانی می باشند. مقایسه میانگین ضریب چاقی در 3 استان نشان داد که ماهیان در هر 3 استان، از نظر رشد در شرایط نسبتا متوسطی قرار دارند (4/0> K > 3/0). با استفاده از آزمون Tukey، مشخص گردید که ضریب چاقی و شاخص معده فاقد اختلاف معنی دار در این استانها بودند لیکن میانگین شاخص تهی بودن معده، اختلاف معنی داری بین سه استان را نشان داد ( (P< 0. 05.