مکان یابی آنزیم Na+، K+-ATPase و سلولهای کلراید آبششی به روش ایمونوهیستوشیمی در بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)

تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) از گونه های بسیار ارزشمند اکوسیستم دریای خزر محسوب می گردد. به منظور مکان یابی سلولهای کلراید، ماهی ها به مدت هفت روز با شرایط آزمایشگاه سازگار شدند. بافت شناسی آبشش با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- فوشین و ایمونولوکالیزه نمودن آنزیم Na، K+ATPaseبا استفاده از آنتی کور IgGα 5 صورت گرفت. برای اندازه گیری ابعاد سلولهای کلراید از نرم افزار Image Tools استفاده شد. سلولهای کلراید آبششی در بافت آبششی بر روی کمان آبششی، سپتوم بین برانشی، فیلامنت و لاملاها مشاهده شدند. هیچگونه سلول کلرایدی بر روی آبشش اپرکولی و نیز آبشش اسپیراکلی مشاهده نگردید. سلولها کروی تا تخم مرغی شکل بوده و ویژگی ایمونوفلورسنت را بیشتر در غشای قاعده ای – جانبی خود نشان دادند. نتایج شمارش مشخص نمود که در هر میلیمتر مربع از بافت آبششی، 289 سلول کلراید وجود دارد. بیشترین تعداد سلولهای کلراید بترتیب بر روی فیلامنت، بر روی لاملا، در پایه لاملاها و در فضای بین پایه لاملاها مشاهده شد و تعداد سلولها در تمامی این موقعیت ها دارای اختلاف آماری معنی دار بود (01/0P<). بچه ماهی تاسماهی ایرانی 2 تا 3 گرمی دارای سلولهای کلراید آبششی بوده و این سلولها از لحاظ بیان ژن و فعالیت آنزیم Na، K+ATPase دارای اهمیت خاصی می باشند. سلولهای کلراید در قسمتهای مختلف آبشش ماهیان 2 تا 3 گرمی تاسماهی ایرانی وجود داشتند و به دلیل داشتن ناقلین سلولی فراوان از جمله Na، K+ATPase مکان مناسبی برای تبادلات یونی میان موجود و محیط بشمار می روند. حضور این سلولها به همراه مقادیر قابل توجهی از آنزیم Na، K+ATPase می تواند نشانگر توان تنظیم اسمزی و روبرو شدن با تغییرات شوری محیط در این ماهی باشد.