تاثیر سطوح مختلف نوکلئوتید جیره بر شاخصهای رشد، بقاء و آنزیمهای کبدی ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius Kessler، 1877)

تاثیر نوکلئوتید جیره در سطوح مختلف بر شاخصهای رشد، بقاء و آنزیمهای کبدی ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius) با وزن متوسط 001/0± 26/12 گرم به مدت 60 روز بررسی شد. آزمایش درون مخازن 300 لیتری با تراکم ذخیره سازی 35 عدد ماهی در هر تانک انجام گرفت. نوکلئوتید جیره در 5 سطح صفر، 15/0، 25/0، 35/0 و 5/0 درصد به جیره غذایی ماهی آزاد دریای خزر اضافه گردید. غذادهی 5 بار در روز بین 3 تا 5 درصد وزن توده زنده در یک دوره پرورش انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یکطرفه ((one way ANOVA انجام شد. افزودن نوکلئوتید جیره به ترکیب غذایی ماهی آزاد دریای خزر سبب افزایش معنی داری در وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، نرخ بازده پروتئین، ارزش تولیدی پروتئین، غذای مصرفی و کاهش معنی داری در ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با تیمار شاهد گردیده است. از نظر شاخص وضعیت و میزان بقاء اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0< P). حداکثر بهبود فاکتورهای رشد در سطح 25/0 درصد نوکلئوتید جیره مشاهده شد (05/0P<). کمترین مقدار آنزیمهای کبدی شامل آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST یا GOT) ، لاکتات دهیدروژناز (LDH) و آلانین آمینو ترانسفراز (ALT یا GPT) ، در سطح 35/0 درصد و کمترین مقدار آلکالین فسفاتاز (ALP) در سطح 25/0 درصد مشاهده شد که با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشتند (05/0P<). نتایج این آزمایش نشان داد که نوکلئوتید جیره در سطوح 25/0 و 35/0 درصد تاثیر نسبتا معنی داری در افزایش رشد و کاهش تخریب کبد دارد.