تاثیرات فیزیولوژیک تمرینات بدنی مقاومتی و استقامتی بر بیماران مبتلا به بیماری های قلبی-عروقی

هدف این مقاله مروری، ارائه شواهد علمی در خصوص آنکه چگونه تمرینات مقاومتی و هوازی کلید اصلی سلامتی، آمادگی جسمانی و طول عمر است و دلایلی که چرا هر دو نوع تمرین موجود در برنامه فعالیت جسمانی جهت افزایش ظرفیت تمرینی بیماران قلبی- عروقی مناسب است، می باشد. هم اکنون بیماری های قلبی– عروقی از دلایل اصلی مرگ و میر و بیماریزایی در سراسر دنیا هستند. هر چند که عوامل ژنتیکی و سن از عوامل تعیین کننده مهم و خطر ساز این بیماری ها هستند، لیکن سایر عوامل شامل فشار خون، افزایش کلسترول خون، مقاومت در برابر انسولین، دیابت و مشکلات موجود در شیوه زندگی نظیر سیگار کشیدن و رژیم غذایی نیز جزء عوامل خطر ساز مرتبط با بیماری محسوب می شوند. پژوهش ها نشان می دهند که نوتوانی قلب در کاهش خطر مرگ پس از سکته قلبی مهم بوده و تجویز انواع تمرینات موجب بهبود حداکثر اکسیژن مصرفی می گردد و احتمالا کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی را بهبود می بخشد. یافته ها بیانگر آن است که بیماران عروق کرونر دچار کاهش حداکثر توان هوازی، قدرت عضلانی، کیفیت زندگی و فعالیت بدنی هستند که منجر به افزایش خطر شیوع عوامل خطر ساز این بیماری می شود که با افزایش سن افزایش می یابند. تمرینات بدنی موجب افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی و قدرت عضلانی شده و ممکن است موجب بهبود کیفیت زندگی شوند. امروزه تمرینات بدنی جزء مهم درمان بیماری عروق کرونری محسوب می شود که موجب افزایش ظرفیت عملکردی، کیفیت زندگی و پیش آگهی بیماری می گردد و به طور روز افزون در برنامه های درمانی این بیماران مورد استفاده قرار می گیرد.