فراوانی و تنوع ایکتیوپلانکتونها در منطقه گواتر (آبهای ساحلی استان سیستان و بلوچستان)

این تحقیق به منظور شناسایی و تعیین فراوانی لارو ماهیان در منطقه خور- خلیج گواتر در قالب چهار گشت از پاییز 1384 تا تابستان 1385 در 6 ایستگاه انتخابی اجرا شد. ایستگاه ها شامل ناحیه آبهای مجاور ساحلی (1،2، 4) و ایستگاه داخل خور (5 و6) و مجاور آبهای خروجی خور باهوکلات (ایستگاه 3) بودند. به این منظور از تور پلانکتون گیر با چشمه 333 میکرون مجهز به فلومتر استفاده گردید. میانگین عمق منطقه مورد بررسی 4 متر، شفافیت 75 سانتیمتر، شوری 08/37 گرم در لیتر، اسیدیته 19/8 و درجه حرارت آب 3/27 درجه سانتیگراد بود.
با انجام 20 بار نمونه برداری، 585 عدد لارو با میانگین فراوانی 682/11 عدد در 10 متر مربع بدست آمد که در مجموع 11 خانواده شناسایی شده که خانواده های Gobiidae با میانگین فراوانی 875/6، Clupeidae با میانگین فراوانی 465/2 و Engraulididae با میانگین فراوانی 733/0 عدد در 10 متر مربع، بیشترین فراوانی لاروی را در منطقه داشتند و 86 درصد از کل نمونه ها را شامل شدند. بیشترین و کمترین میانگین فراوانی بترتیب در فصل زمستان (712/27 عدد در 10 مترمربع) و پاییز (724/3 عدد در 10 متر مربع) بود.
نمونه های لاروی مورد بررسی، 87 درصد در مرحله قبل از صفحه Hyporal (مرحله Preflexion) بودند که این موضوع نشاندهنده منطقه بعنوان زیستگاه مناسب جهت گذراندن مراحل لاروی می باشد.
فراوانی لاروی با دو عامل شوری و درجه حرارت همبستگی نشان نداد. مقایسه فراوانی نیز اختلاف معنی داری را بین ایستگاه های 1،3 و5 با ایستگاه های 2، 4 و6 و همچنین فصل زمستان را با سایر فصول نشان داد. اختلاف معنی داری در تنوع پس از مانسون و پیش از مانسون مشاهده نشد