تغییرات مکانی و زمانی شوری، چگالی و درجه حرارت آبهای دریایی استان هرمزگان، تنگه هرمز و خلیج فارس

توزیع عمودی و افقی پارامترهای شوری، چگالی و درجه حرارت آبهای محدوده استان هرمزگان در خلیج فارس از بندر سیریک تا خلیج نایبند طی تابستان و زمستان 1383 مورد بررسی قرار گرفت. عملیات نمونه برداری در محدوده ذکر شده با انتخاب 21 ایستگاه ثابت نمونه برداری و با استفاده از کشتی تحقیقاتی فردوس 1 به اجرا در آمد. در کلیه ایستگاه ها توزیع عمودی شوری، چگالی و درجه حرارت، از لایه های سطحی تا لایه های تحتانی (بستر دریا) توسط دستگاه CTD مورد سنجش قرار گرفت. برای رسم نمودارها از برنامه های نرم افزاری Excel و Matlab استفاده شد. برای تحلیل آماری از نرم افزار SPSS و از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و توکی استفاده گردید. نتایج حاصل از بررسی پروفیل عمودی درجه حرارت نشان داد که لایه شکست حرارتی (Thermocline) در آبهای محدوده استان هرمزگان در تابستان از عمق حدود 20 متری تا حدود 60 متری با اختلاف حدود 12 درجه سانتیگراد تشکیل می گردد ولی در زمستان این اختلاف درجه حرارت از بین می رود. توزیع عمودی شوری و چگالی از سطح به عمق چه در تابستان و چه در زمستان افزایش می یابد اما دامنه تغییرات آنها بین لایه های سطحی و عمقی در تابستان بیشتر از زمستان می باشد. نتایج حاصله نشان داد که روند تغییرات عمودی پارامترها، بخصوص مقدار شوری در ترانسکت اول نسبت به سایر ترانسکتها متفاوت بود، بطوریکه در این ترانسکت تغییرات عمودی شوری از سطح تا عمق حدود 80 متری نسبتا کاهش اما از عمق 80 تا 100 متری به شدت افزایش می یابد. این افزایش نشاندهنده جریان بستری خروجی خلیج فارس از طریق بستر تنگه هرمز به دریای عمان می باشد. نتایج حاصل از بررسی توزیع افقی پارامترها نشان داد که درجه حرارت آب در تابستان از شرق به غرب افزایش و در زمستان کاهش می یابد اما مقدار شوری و چگالی در تابستان و همچنین در زمستان از شرق به غرب افزایش می یابند. نتایج مقایسه آماری میانگین درجه حرارت، شوری و چگالی بین لایه های عمقی و ترانسکتهای مختلف نشان داد که بطور کلی اختلاف آنها هم در تابستان وهم در زمستان با حدود اطمینان 95 درصد معنی دار می باشد (P< 0. 05).