بررسی پارامترهای مؤثر برقابلیت اعتماد پایه پلهای بتن آرمه تقویت شده با صفحات FRP

امروزه مصالح FRP به طور گسترده ای برای مقاوم سازی و ترمیم اعضای بتن آرمه بکار گرفته می شوند. سختی و مقاومت مشخصه زیاد، مقاومت در برابر خوردگی و راحتی حمل و نصب، این مصالح را علی رغم هزینه های نسبتا«زیادشان در سالهای اخیر همواره به عنوان گزینه ای مناسب در بسیاری از پروژه های مقاوم سازی لرزه ای مطرح کرده است. استفاده از این صفحات در قالب روکشهای FRP، محصور شدگی جانبی را برای بتن فراهم می آورند که مقاومت و شکل پذیری پایه های بتن آرمه را افزایش می دهد. مدلهای تجربی متعددی برای پیش بینی افزایش مقاومت فشاری و حداکثر کرنش محوری بتن محصور شده با FRP موجودند. مقایسه این مدلها با اطلاعات آزمایشگاهی موجود نشان می دهد که نامطمئنی قابل توجهی با این مدل ها همراه است. در این مقاله ابتدا این نامطمئنی، تخمین زده شده و سپس در آنالیز قابلیت اعتماد پایه پلهای بتن آرمه محصور شده با FRP به حساب آورده می شود. بر مبنای نتایج آنالیز قابلیت اعتماد، توصیه هایی برای چگونگی اصلاح ضریب کاهش مقاومت در طراحی پایه های محصور شده با FRP به منظور اطمینان از حصول تراز قابلیت اعتمادی مشابه با آنچه برای پایه های محصور نشده معمول وجود دارد، ارایه شده است. یک رابطه پیشنهادی نیز بین ضریب کاهش مقاومت و نسبت محصور شدگی برای پایه های محصور شده با FRP در فشار محوری و نیز فشار محوری توام با خمش ارایه شده است. نتایج نشان داد که چهار متغیر تصادفی شامل مقاومت فشاری بتن محصور نشده، ضریب نامطمئنی مقاومت بتن محصور شده با FRP، خطای مدل سازه ای و نیز بار زنده تاثیر قابل ملاحظه ای بر قابلیت اعتماد پایه بتن آرمه دارند. اندیس قابلیت اعتماد با افزایش در به علت افزایش در سهم آرماتور فولادی با تغییر پذیری مقاومت کم نسبت به ظرفیت باربری پایه ها افزایش می یابد. همچنین تاثیر پارامترهایی نظیر درصد آرماتور، نسبت بار زنده به مرده و نسبت خروج از محوریت بر قابلیت اعتماد پایه های بتن آرمه محصور شده باFRP نیز مورد بررسی قرار گرفته است.