مقایسه شاخص های رشد، بازماندگی و ضریب تبدیل غذای میگوی موزی (Fenneropenaeus merguiensis) و میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) در منطقه تیاب استان هرمزگان

صنعت تکثیر و پرورش میگو در ایران از قدمت زیادی برخوردار نیست. با شروع و توسعه صنعت تکثیر و پرورش میگو در ایران، میگوی سفید هندی Fenneropenaeus indicus، بعنوان تنها گونه میگوی آب شور مناسب پرورش در آبهای جنوبی و شمال کشور معرفی گردیده است که در حال حاضر نیز بصورت تجاری در مزارع به روش نیمه متراکم پرورش داده می شود. توسعه روز افزون این صنعت در کشور از یک سو و محدود بودن ذخایر میگوی سفید هندی از سوی دیگر، برای دسترسی به افزایش تولید، بهره برداری پایدار از منابع و جلوگیری از اثرات زیان بار پرورش تک گونه ای و از بین رفتن سرمایه گذاری کلان این صنعت، بکارگیری گونه های بومی تجاری قابل پرورش را ملموس تر می کند. این تحقیق در راستای برخی از شاخص های رشد میگوی موزی با میگوی سفید هندی انجام گردیده است.