بررسی کمی و کیفی جراحت های پوستی ناشی از مصرف خوراکی مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1 (AFB1) در فیل ماهی پرورشی Huso huso))

در تحقیق حاضر تعداد 500 عدد فیلماهی (Huso huso) باوزن متوسط 10± 100 گرم از مرکز تکثیر و پرورش شهید بهشتی واقع در استان گیلان تهیه گردید. ماهیان مذکور به مدت 30 روز در وانهای 2 0 0 0 لیتری نگه داری و با غذای دستی ویژه فیلماهی تغذیه و سازگاری آنان با محیط پرورشی و تغذیه دستی انجام پذیرفت. پس از انجام مراحل سازگاری، تعداد 180 عدد از ذخیره مذکور انتخاب و در 5 تیمار آزمایشی، با تراکم 1 2 عدد ماهی در 1 5 تانک 200 لیتری ذخیره سازی گردید. آب تانک ها با 2± 18 درجه سانتیگراد، میزان اکسیژن محلول ppm 3/7 و 2 0 0 درصد تعویض آب بطور روزانه، تنظیم و تامین گردید.
آفلاتوکسین 1 B خالص با غلظتهای ppb100، ppb75، ppb50 و ppb25 به جیره های آزمایشی اضافه گردید. غذادهی بر مبنای 3 درصد وزن توده زنده و در4 نوبت طی شبانه روز انجام پذیرفت. ثبت عوامل فیزیکی و شیمیایی آب از جمله: اکسیژن محلول، درجه حرارت و pH به شکل هفتگی انجام گرفت. بررسی علائم درمانگاهی و ثبت تلفات روزانه در دستور کار قرار داشت. میزان شیوع جراحات پوستی بصورت ماهیانه انجام پذیرفت. در تیمارهای مختلف به تناسب غلظت سم مصرفی بروز زخمهایی با حاشیه زرد رنگ در نواحی شکمی، جانبی و ساقه دمی به همراه خونریزی در پایه باله های سینه ای و شکمی به همراه بروز زخم و جراحات در لبه های فوقانی و تحتانی باله دمی و در حاشیه باله های سینه ای و شکمی و پشتی به همراه خوردگی باله در برخی از تیمارها مشاهده گردید. میزان شیوع جراحات پوستی درتیمارهای مختلف و طی 90 روز تغذیه با جیره های آزمایشی درمحدوده 8 تا 3/53 درصد متفاوت بود. یک ماه پس از قطع تغذیه تیمارهای آزمایشی با جیره های حاوی توکسین در جراحات پوستی به میزان 16 تا 24 درصد بهبود مشاهده گردید.