بررسی ساختار ژنتیکی ماهی سوکلا Rachycentron canadum با استفاده از نشانگرهای ریز ماهواره

در این مطالعه تنوع ژنتیکی ماهی سوکلا در خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از روش ریز ماهواره بررسی گردید. در زمستان 1385 و بهار 1386 حدود 5-3 گرم از بافت نرم انتهای باله سینه ای و باله پشتی 184 نمونه ماهی جدا و در الکل اتیلیک خالص (96 درصد) تثبیت شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از 10 جفت آغازگر ریز ماهواره صورت گرفت. دندروگرام فاصله ژنتیکی با استفاده از نرم افزار ژنتیکی MEGA 4. 0. 2 ترسیم گردید. حداکثر مقدار Fst (063/0) براساس آزمون AMOVA بین نمونه های بندر دیر با نمونه های پزم که دارای کمترین میزان جریان ژنی (7/3) است، مشاهده گردید. میزان Rst براساس آزمون AMOVA بین مناطق واقع در یک ناحیه نمونه برداری غیرمعنی دار ولی بین مناطق واقع در نواحی مختلف معنی دار بود (P< 0. 01). براساس درخت فیلوژنی رسم شده، مناطق مختلف به دو خوشه تقسیم شدند، خوشه اول شامل مناطق بوشهر و دیر بوده و خوشه دوم از آن منشعب شده و به دو گروه تقسیم شده است گروه اول شامل نمونه های مناطق پزم و بریس و گروه دوم شامل نمونه های مناطق بندر لنگه و بندرعباس می باشد. ماهی سوکلا در خلیج فارس و دریای عمان احتمالا دارای 3 جمعیت مجزا است که شامل جمعیت های بوشهر، هرمزگان و چابهار می باشد.