بررسی تنوع گونه ای و تراکم ماهیان در زیستگاه مصنوعی دریایی در منطقه بندرلنگه (خلیج فارس)

همگام با توسعه آبزی پروری، ایجاد زیستگاه های مصنوعی یکی از راهکارهایی مهم جبران کاهش ذخایر و افزایش صید محسوب می شود. بر همین اساس استقرار سازه های از پیش ساخته شده بعنوان زیستگاه مصنوعی شد. این مطالعه از تابستان 1383 تا پاییز 1386 به مورد اجرا درآمد. سازه ها از مواد متفاوت در هفت ردیف و هر ردیف در سه عمق متفاوت و در دو ایستگاه شاهد ملو از توابع بندر لنگه استقرار داده شدند. نتایج حاصله از نظر نوع سازه ها، اختلاف معنی داری بین واحد تلاش صیادی (CPUE) و تعداد در ردیف هفتم که متشکل از مخلوطی از سازه هاست با شش ردیف دیگر مشاهده شد (01/0 P <) ولی از نظر تنوع گونه ای اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (01/0P>). در مقایسه فصول با یکدیگر به رغم اینکه میانگین CPUE در فصول مختلف تفاوت زیادی داشته ولی چون واریانس داده ها با هم اختلاف معنی داری داشت (01/0P<) ، آنالیز واریانس قادر به نشان دادن اختلاف معنی دار میانگین CPUE در فصول مختلف نبود (05/0P>). در یک مقایسه گونه های غالب صید شده که شامل هامور معمولی، خنو گوش قرمز، خنو خاکستری و ماهی صافی معمولی بودند که مقایسه های لازم هم از نظر تعداد ماهی در هر گرگور در روز و همچنین در فصول مختلف صورت گرفته و به رغم اختلاف کمی که در آنها دیده شد، آزمون t اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0P>). تنوع شکل سازه ها باعث شد ماهی هایی که دارای خصوصیات رفتاری متفاوتی هستند در محیط تجمع کنند و تنوع گونه ای آنها بیشتر شود.