تاثیر محدودیت غذایی در سنین پایین بر عملکرد و غلظت تیروکسین سرم خون جوجه های گوشتی

به منظور بررسی تاثیر محدودیت غذایی در جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه هایبرو به صورت فاکتوریل2) در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار و 12 قطعه جوجهخروس یا جوجهمرغ گوشتی در هر تکرار انجام × با دو فاکتور جنس و محدودیت غذایی (211 روزگی بود. محدودیت غذایی به صورت حجیم کردن جیره - گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد و یک دوره محدودیت غذایی در سن 4غذایی با آرد پوسته خارجی برنج اعمال گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش رشد جوجه ها در تیمار محدودیت غذایی، در سن 42 روزگی به طور، کامل جبران شد و در 49 و 56 روزگی میانگین وزن بدن تیمار ت حت محدودیت غذایی به طور غیر معنی داری بیشتر از تیمار شاهد بود. میانگین وزن 4249 و 56 روزگی و مصرف خوراک جوجه خروسها به طور معنی داری بیشتر از جوجه مرغها بود. میانگین خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل غذایی در56 روزگی، تحت تاثیر تیمار آزمایش قرار نگرفت. این شاخص ها در جوجه خروسها به طور معنی داری بهتر از جوجه مرغها بود. - 49 و 0 -0، 42- سنین 0از میان ترکیبات لاشه تنها میانگین درصد چربی لاشه در تیمار محدودیت غذایی به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود. میانگین درصد چربی حفرهشکمی در سنین 49 و 56 روزگی در تیمار محدودیت غذایی به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود. درصد چربی لاشه جوجه خروس ها به طورپس از محدودیت غذایی به طور معنی داری کاهش یافت؛ ولی در دوره رشد جبرانی بیشتر از T معنی داری کمتر از جوجه مرغها بود. غلظت هورمون 4تیمار شاهد بود اما اختلاف معنی داری نداشت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که با به کار بردن یک دوره محدودیت غذایی در سنین پایین،ضمن حصول رشد جبرانی، چربی لاشه و چربی حفره شکمی کاهش می یابد.