پیش بینی تاثیرات انقلاب اسلامی ایران بر خاورمیانه

محقق در یک «مطالعه موردی» می کوشد تا مباحث نظری و ماهیت متفاوت پیش بینی در پدیده های انسانی و پدیده های طبیعی در انقلاب اسلامی ایران و بازتاب آن را بررسی کند. وی ضمن جدایی دو مقوله پیش بینی و پیش گویی، خطوط افتراق آن را در عرصه های علوم دقیقه و علوم انسانی برجسته می کند. به نظر وی درک عمیق بحث بازتاب انقلاب اسلامی ایران منوط به فهم مقوله پیش بینی و ظرایف آن در علوم انسانی است. نویسنده بر این باور است که محافل غربی اعم از نظریه پرداز و یا سیاست مدار در پیش بینی وقوع انقلاب اسلامی ناکام بوده اند و غافل گیرانه با آن مواجه می شوند؛ اما آنان کوشیده اند تا به پیش بینی بازتاب انقلاب اسلامی بپردازند. زین سبب، پیش بینی بازتاب های وسیع انقلاب اسلامی در سطح تحلیل منطقه ای و سطح تحلیل بین المللی موجب شد تا کارگزاران آن با دست کاری در «شرط وقوع» این پیش بینی ها، از این تاثیرات جلوگیری کنند و یا دست کم زمان وقوع آن را تا اطلاع ثانوی به تعویق اندازند و یا از شدت آن بکاهند. کاوش در موضوع پیش بینی تاثیرات انقلاب اسلامی ایران در موقعیت «وقوف بعد از وقوع» پیچیدگی در صحنه شطرنج سیاست را افشا، و ضرورت استفاده از «علم سیاست» در تصمیم گیری ها در موارد مشابه را اثبات می کند.
مقاله حاضر می تواند بخشی از «کاستی های نظری» درس بازتاب انقلاب اسلامی ایران را جبران کند.