بروز مسمومیت با خرزهره در یک راس اسب

تقی تقی پور بازرگانی، استاد بخش بیماری های درونی دام های بزرگ- دانشگاه تهرانسید حسن مودب و احسان ترکی، دستیاران تخصصی بخش بیماری های درونی دام های بزرگ- دانشگاه تهرانمحجوب آقامحمدی، دانش آموخته دکتری دامپزشکی- دانشگاه تهرانسید حسین مرجانمهر، استادیار بخش پاتولوژی- دانشگاه تهرانچکید هخرزهره دارای گلیکوزیدهای قلبی بوده و به دلیل تلخ مزه بودن به راحتی مورد مصرف دام ها قرار نمی گیرد. مصرف بسیار اندک از این گیاه خصوصا در مورد تک سمی ها که از حساسیت بیشتری در مقایسه با نشخوارکنندگان برخوردار هستند، باعث مرگ می شود. در این گزارش یک راس اسب بومی دو ساله با سابقه ضعف و بی اشتهایی به بیمارستان آموزشی و پژوهشی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع داده شد. نشانه بالینی برجسته این دام افزایش شدت ضربان قلب بود که تا فاصله تهیگاه سمت چپ هم شنیده می شد. الکتروکاردیوگرافی در روز اول نشان دهنده تاکی کاردی بطنی و در روز دوم بیان گر برادی کاردی و ریتم گریز بطنی بود. یافته های هیستوپاتولوژیک بعد از مرگ بیمار، وقوع نکروز و دژنراسیون بافت میوکارد را مشخص کرد. با مراجعه به محل نگهداری دام، حضور خرزهره در محیط زندگی بیمار و خبر دسترسی ناگهانی و مصرف این گیاه توسط دام حاصل آمد.