بررسی میزان ددت در رسوبات رودخانه سفید رود (حدفاصل سد تاریک تا بندر کیاشهر)

غلامرضا امینی رنجبر، عضو هیات علمی دانشگاه و موسسه تحقیقات شیلات ایراناسیه هادیان، دانشکده علوم و فنون دریایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دربندچکید هتحقیق حاضر در تابستان سال 1385، به منظور بررسی میزان ددت در رسوبات رودخانه سفید رود (حد فاصل سد تاریک تا بندر کیاشهر) در استان گیلان انجام گرفت. هدف از این تحقیق مقایسه مقادیر حاصله با حد مجاز استانداردهای جهانی جهت حصول اطمینان از سلامت منطقه به سبب موقعیت خاص منطقه ای و نقش آن در شیلات و تغذیه در کشور انجام شد و هم چنین عواملی مانند شیب رودخانه و یا فاصله از مصب دریا بر میزان تجمع این سم در رسوبات بستر در مسیر رودخانه نیز مورد بررسی قرار گرفت. 66 نمونه رسوب از 22 ایستگاه تهیه گردیده و پس از انتقال به ازمایشگاه میزان د.د.ت بر اساس روش استاندارد استخراج مایع از مایع و با استفاده از دستگاه GC با آشکار ساز (ECD (Electrn Capture Detectr مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که در 11 ایستگاه از 22 ایستگاه مورد آزمایش ددت آشکار شد. حداقل و حداکثر میزان ددت شامل 001/0میلی گرم در لیتر و 89% میلی گرم در لیتر بود. در مجموع د.د.ت موجود در ایستگاه های مختلف در مقایسه با استاندارد اعلام شده توسط سازمان (1994) (FDEP (Flrida Department f Envirnmental Prtectin بیان گر بالا بودن این سم در 9 ایستگاه از 22 ایستگاه مورد نظر می با شد. به منظور بررسی میزان ددت موجود و مقایسه آن با استاندارد ارائه شده از آزمون T-Test استفاده شد. (53% P-Value) ارزش p به دست آمده نشان می دهد که این امکان وجود دارد که در آینده نزدیک میزان سم ددت موجود در بستر رودخانه حد خطر برسد. برای تعیین رابطه بین شیب و غلظت ددت از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد که رابطه معنی داری به دست نیامد. (469/0 P-Value) هم چنین برای بررسی رابطه بین فاصله از مصب دریا با مقدار سم ددت روش پیرسون مورد استفاده قرار گرفت که در این مورد نیز رابطه معنی دار مشاهده نگردید. (16/0 P-Value)