بررسی تجمع برخی فلزات سنگین در بافتهای عضله، کبد و آبشش ماهی هامور (Epinephlus coioiedes)

تحقیق حاضر، در پاییز 1385، به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین (Cd، Pb، Cu، Ni) در بافتهای عضله، کبد و آبشش ماهی هامور معمولی (Epinephlus coioiedes) صید شده از آبهای هندیجان در استان خوزستان صورت گرفت. بافت 30 نمونه هامور پس از انجام زیست سنجی، تفکیک شدند. برای استخراج فلزات از این بافتها از روش هضم شیمیایی توسط اسید نیتریک استفاده گردید و غلظت فلزات توسط دستگاه جذب اتمی (AAS) تعیین گردید. میانگین غلظت فلزات (بر حسب ppm وزن خشک) با استانداردهای جهانی نظیر: سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، وزارت کشاورزی- شیلات و غذای انگلستان (UKMAFF) و انجمن بهداشت ملی و تحقیقات پزشکی استرالیا (NHMRC) مقایسه شد. میانگین غلظت کادمیوم و سرب بالاتر از حد مجاز (به استثناء بافت عضله) بود. یک رابطه خطی مثبت و معنی دار (P< 0. 05) بین تجمع نیکل، سرب و مس با وزن و طول کل در بافت عضله دیده شد. بین میزان تجمع عنصر کادمیوم در بافت عضله با فاکتورهای طول و وزن کل رابطه معنی داری وجود نداشت (P> 0. 05). ه: