بررسی پراکنش و زی توده کوماسه (Pseudocumidae) در سواحل جنوب غربی دریای خزر (حوضه آبهای گیلان)

قسمت اعظم آبزیان دریای خزر را بی مهرگان تشکیل می دهند که از این بی مهرگان، کفزیان بیشترین درصد را دارا هستند. راسته Cumacea متعلق به شاخه Arthropoda و رده Crustacea بوده و نقش مهمی در تغذیه تاسماهیان دریای خزر دارند. این بررسی طی سالهای 1370 و 1371 روی 16 خط عمود بر ساحل، در اعماق 10، 20، 50 و 100 متر در دریای خزر (سواحل گیلان) با نمونه بردار grab با دو تکرار در سه مرحله انجام شد. بررسی ها نشان دادند که حداکثر میانگین زی توده این خانواده در عمق 10 متر مربوط به خط مطالعاتی 15 (منطقه شرق) با میزان 62/9 گرم در مترمربع و کمترین زی توده این آبزی در عمق 20 متر مربوط به خط مطالعاتی 1 با میانگین 07/0 گرم در مترمربع بود. بیشترین زی توده در فصل بهار با میانگین 48/6 گرم در مترمربع و کمترین زی توده، در فصول پاییز- زمستان با میانگین 47/1 گرم در مترمربع مشاهده گردید. عمق 100 متر با میانگین 45/0±99/4 بیشترین و عمق 10 متر با میانگین 55/0±48/3 SE)± (X گرم در مترمربع کمترین زی توده را بخود اختصاص داد. در مجموع میانگین زی توده این کفزیان در اعماق و فصول مختلف تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0. 05). درصد کل مواد آلی بستر دارای تغییرات محسوسی بوده بطوریکه میانگین آن از حداکثر 37/10 درصد در عمق 100 متر تا حداقل 55/3 درصد در عمق 10 متر متغیر بود. همچنین بیشترین درصد ماسه بستر در عمق 10 متر با میزان 64/58 درصد و کمترین مقدار آن در عمق 100 متر با میزان 73/34 درصد بود. بطور کلی میزان زی توده این کفزیان در مناطق شرقی نسبت به مناطق غربی این استان بیشتر است، بطوریکه میانگین زی توده این آبزی در منطقه شرق 45/0±75/4 و در منطقه غرب 31/0±59/3 SE)± (X گرم در مترمربع است. آنالیز غیرپارامتری کروسکال- والیس نشاندهنده اختلاف معنی دار میانگین زی توده این آبزی در دو منطقه می باشد (P<0. 05).