تعیین زی توده و پراکنش یک گونه از جلبکهای قهوه ای Sargassum glaucescens در سواحل استان سیستان و بلوچستان

به منظور استحصال مواد مورد مصرف در امور پزشکی، داروئی، صنعتی، شیمیایی و صنایع غذایی جلبکهای اقتصادی تعیین نقاط پراکنش و بررسی زی توده گونه Sargassum glaucescens در طول سیصد کیلومتر ساحل استان سیستان و بلوچستان در سال 78-1377 انجام شد. نمونه برداری در حد فاصل مناطق گواتر (در غرب) و میدانی (در شرق) سواحل استان صورت پذیرفت. در این بررسی یازده منطقه رویش جلبک شامل گواتر، پسابندر، بریس، کچو، رمین، چابهار، گوردیم، پزم، تنگ، گالک و میدانی شناسائی شد و اقدام به پلات زنی و نمونه برداری از گونه مورد نظر در مناطق مذکور گردید.
نمونه برداری در مناطق بین جزر و مدی بصورت ماهانه و در مناطق زیر جزر و مدی بطور فصلی انجام شد. وزن تر و خشک، میانگین طول تالها و تعداد انشعابات اندازه گیری گردید و بررسی عوامل فیزیکی و شیمیایی محیط زندگی این جلبک نیز سنجش شد. بررسی ها نشان می دهد که جلبک Sargassum glaucescens در شش ماهه دوم سال در کلیه مناطق پراکنده بود و در منطقه گواتر این گونه در تمام فصول یافت شد. میزان میانگین بیوماس آن در گواتر 9/629 گرم بر مترمربع (حداقل 6/26 و حداکثر 4/1910 گرم بر مترمربع) و در چابهار میانگین بیوماس 5/235 گرم بر مترمربع (حداقل 6/98 و حداکثر 9/406 گرم بر مترمربع) برآورد گردیده است که در منطقه تنگ میانگین بیوماس 4/314 گرم بر مترمربع (حداقل 3/45 و حداکثر 8/877 گرم بر مترمربع) و در گالک میزان میانگین بیوماس 5/127 گرم بر مترمربع (حداقل 3/85 و حداکثر 3/165 گرم بر مترمربع) تعیین شده است.