خصوصیات فیزیکی و شیمیاییاستخرهای پرورش میگوی سفید هندی) (Penaeus indicusدر حاشیه خلیج گرگان (استان مازندران)

پروژه بررسی امکان پرورش میگوی سفید هندی (P. indicus) دراستخرهای ساحلی استان مازندران با توجه به وجود شرایط آب و هوایی در منطقه بهشهر (دو کیلومتری مجاور خلیج گرگان) از اوایل فصل تابستان تا اوایل فصل پاییز در سال 1380 با شناخت خصوصیات فیزیکی و شیمیایی انجام شد.
در طول دوره پرورش، 32 نمونه آب از چهاراستخر انتخاب شده، جمع آوری گردید تا اندازه گیری فاکتورهای فیزیکی شامل دمای آب، شوری، شفافیت و عوامل شیمیایی شامل اکسیژن محلول، آمونیوم، نیتریت و ارتوفسفات براساس روش های استاندارد انجام گیرد. نتایج آزمایشات نشان داد که تغییرات فاکتورهای دمای آب، شوری، pH و شفافیت بترتیب 5/24 تا 29 درجه سانتیگراد، 5/31 ppt، 02/8 تا 18/8 و 18 تا 50 سانتیمتر و محدوده غلظتی اکسیژن محلول، آمونیوم، نیتریت و ارتوفسفات بترتیب برابر با 8/3 تا 5/9 میلی لیتر/لیتر، 0022/0 تا 015/0 ppm و 0145/0 تا 0376/0 ppm در یک دوره پرورش بوده است.
در نتیجه ، با توجه به این که این میگو سازگاری مطلوب و قدرت انطباق با اقلیمهای مختلف را دارد لذا این منطقه از نظر دما و شوری آب برای یک دوره پرورش مناسب تشخیص داده می شود. همچنین از نظر عناصر محلول مضر مانند آمونیاک و یون سمی نیتریت هم مشکل خاصی وجود نداشته است.