بررسی میزان انرژی قابل استفاده چربی ها برای جوجه های گوشتی در سن 42 روزگی

این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطح استفاده و درجه اشباعیت چربی ها بر میزان انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی تصحیح شده برای نیتروژن (TMEn) آن ها در جوجه های گوشتی در سن 42 روزگی انجام شد. چربی حیوانی پیه، روغن پنبه دانه و سه مخلوط از این دو چربی شامل مخلوط 1 حاوی 25 درصد چربی حیوانی و 75 درصد روغن پنبه دانه، مخلوط 2 شامل نسبت مساوی از این دو چربی و مخلوط 3 شامل 75 درصدچربی حیوانی و 25 درصد روغن پنبه دانه در سطوح صفر، 3، 6 و 9 درصد به یک جیره پایه اضافه شدند. میزان TMEn این جیره های آزمایشی و جیره پایه به روش سیبالد تعیین گردید. برای انجام آزمایش 136 قطعه جوجه خروس گوشتی 42 روزه انتخاب شد و هر دو قطعه به یک قفس متابولیکی منتقل گردید. به هر تیمار 4 تکرار 2 قطعه ای اختصاص داده شد. ترکیب اسیدهای چرب و سایر خصوصیات شیمیایی چربی ها نیز تعیین شد. نحوه عکس العمل TMEn جیره های آزمایشی در اثر افزایش سطح چربی به صورت خطی بود. میزان TMEn چربی ها با افزایش سطح چربی کاهش یافت. اثر همکوشی که از روی اختلاف مقدار انرژی تعیین شده چربی های مخلوط با مقدار محاسبه شده تعیین می شود در سطوح پایین چربی بیشتر بود. بهترین معادله برای برآورد TMEn با استفاده از 3 پارامتر قابلیت سوخت و ساز حقیقی ماده خشک جیره های آزمایشی، درصد اسید چرب الئیک و میزان انرژی خام چربی حاصل شد.