برنامه اجرایی غذا و تغذیه کشور گامی در جهت فقرزدایی تغذیه ای

در حال حاضر، گروه هایی از جمعیت دچار سوءتغذیه هستند. مسائل ناشی ازکم غذایی، عبارتند از بدی تغذیه انرژی - پروتئین در کودکان، کم خونی و بیماری ناشی ازکمبود ید. بخشی از جمعیت نیز از مشکلات ناشی از اضافه مصرف یا مصرف رژیم غذایی نامتعادل - چاقی، بیماری قند و بیماری های قلب و عروق - رنج می برند. برخی از علل پدیدآورنده و عوامل مساعدکننده برای پیدایش بدی تغذیه، عبارتند از کمبود مواد غذایی، آگاهی های تغذیه ای پایین مردم و بیماری های عفونی و انگلی. برنامه هایی که هم اکنون سازمانها ووزارتخانه های مختلف، مانند وزارت کشاورزی، و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای بهبود وضع غذا و تغذیه جامعه دارند، اولا در تمام موارد مطابق با نیازهای واقعی نیست، و ثانیا هماهنگی های لازم بین آنها وجود ندارد.
بسیاری از کشورهای دیگر جهان نیز دست به گریبان بدی تغذیه هستند. در دسامبر 1992(آذر 1371) کنفرانس بین المللی تغذیه به همت سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواربار وکشاورزی و با شرکت نمایندگان 160 کشور در سطح وزیران بهداشت و درمان و کشاورزی برگزار شد، که هدف آن جلب توجه دولتها به مشکل بدی تغذیه بود. در قطعنامه کنفرانس، دولتها رسما خود را متعهد کردند برنامه ای کشوری برای بهبود وضع تغذیه، تدوین و اجرا کنند.دولت جمهوری اسلامی ایران نیز براساس این تعهد اقدام به تدوین پبرنامه اجرایی غذا و تغذیه کشورپ کرد. نمایندگان بخشها، وزارتخانه ها و سازمان های مختلف، با هماهنگی پانستیتوتحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشورپ، فعالانه در این کار شرکت کردند. این برنامه به پایان رسیده و برای اظهارنظر و تصویب نهایی به وزارتخانه های ذی ربط داده شده است. هدفهای کلی برنامه، عبارتند از 1) ارتقای امنیت غذایی خانوار، و 2) بهبود وضع تغذیه مردم، با تاکید خاص بر گروه های آسیب پذیر (زنان و کودکان). برخی از هدفهای ویژه بدین قرارند: 1) افزایش تولید و بهبود دسترسی به مواد غذایی، 2) کاهش شیوع بدی تغذیه درکودکان، 3) کاهش شیوع کم خونی و بیماری ناشی از کمبود ید، 4) بهبود کیفیت بهداشتی موادغذایی، و 5) تقویت نظام اطلاع رسانی غذا و تغذیه. سیاستها و راهبردهای کلی