تاثیر اقتصادی مصرف گاز در ایران

چگونگی استفاده از حاملهای انرژی و شیوه عرضه آن، در برنامه ها و روند توسعه کشورنقش اساسی دارد. در ایران، به دلیل مزیت نسبی اقتصادی انرژی در تولید کالا و نقش نفت خام در موازنه ارزی کشور، شیوه بهره گیری منطقی از منابع انرژی، در برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی، امری حیاتی به شمار می رود.
یکی از منابع مهم تامین کننده انرژی، گاز طبیعی است. چنین پیداست که در سده بیست ویکم میلادی، گاز، نقش مهم و فزاینده ای خواهد داشت. میزان ذخایر گاز طبیعی در جهان درسال 1995، حدود 140 تریلیون مترمکعب برآورد گردیده که 21 تریلیون مترمکعب آن، متعلق به جمهوری اسلامی ایران است. ذخایر گازی ایران به حدی است که تا آینده قابل پیش بینی، تقاضای مصارف داخلی و نیز صادرات را تامین می نماید.
سهم مصرف گاز طبیعی به کل مصارف هیدروکربوری کشور که در سال 1373 به 34 درصدرسیده بود، پیش بینی می شود تا پایان سال 1378 (سال پایانی برنامه پنجساله دوم) به بیش از43 درصد افزایش یابد. بدین ترتیب، حدود 80 درصد جمعیت شهری کشور، زیر پوشش شبکه گاز طبیعی قرار خواهند گرفت. شاخص مصرف سرانه انرژی معمولا در جوامع در حال توسعه، کمتر از جوامع توسعه یافته است. طی سالهای 1374-1367، مصرف سرانه انرژی نهایی در کشور، با نرخ رشد 5/8 درصد،از 6/38 بشکه معادل نفت خام، به 9/5 بشکه معادل نفت خام رسید که حاکی از مصرف بالای سرانه انرژی در کشور است. استفاده از گاز طبیعی به جای نفت، گذشته از حفظ محیطزیست، درآمد ارزی هنگفتی را موجب می گردد.
با توجه به افق روشن توسعه گاز طبیعی در برنامه های آتی کشور، در این مقاله، برای تغییرالگوی مصرف انرژی در کشور و سوق دادن بخشهای مختلف مصرف به استفاده از گاز طبیعی، راه حلهایی پیشنهاد کرده ایم.