ملاحظات فرهنگی در تخصیص منابع

در این مقاله، پس از ذکر مسئله پژوهش که همانا عدم انطباق سیاستگذاری بادیدگاه های کارشناسی در نظام برنامه ریزی کشور است، کوشیده ایم به معرفی ملاحظات فرهنگی بپردازیم و ضرورت اندازه گیری این ملاحظات و همچنین اهمیت آنها در نظام برنامه ریزی را تبیین نماییم. آن گاه به شیوه رایج در تخصیص منابع در کشور اشاره کنیم و شیوه موجود را به سبب عدم رعایت ویژگی ملاحظات فرهنگی در تخصیص منابع، نقد و بررسی نماییم. بر این اساس، رویکرد جدیدی از تخصیص منابع را که متناسب با نظام اسلامی است ودر آن ملاحظات فرهنگی از طریق فهم، درک و عامل شدن و تعمیق باورهای مذهبی به همراه تخصیص منابع جامعه ای توسعه یافته با ارزشهای اسلامی را نوید می دهد، معرفی کرده ایم. دراین رویکرد، ناسازگاری منطقی بین توسعه و عدالت مرتفع گردیده وپهم مسئله پ بودن مردم و دولت در جریان پمشارکت برای توسعه پ لحاظ گردیده است. سپس ضرورت و اهمیت جستجوی شاخصهای فرهنگی و اجتماعی متناسب با رویکرد جدید و درکنار شاخصهای اجتماعی را یادآور شده ایم.